Plastic zakjes; in Amerika draait het om het gemak

“Kunt u misschien even uw boodschappen meenemen?” De kassière klinkt wat geërgerd. Terecht, want ik houd een behoorlijke rij op. We zijn even terug in Nederland en ik ben bij Albert Heijn. Dat is voor mij echt een feest en het absolute Nederland gevoel: boodschappen doen bij Albert Heijn. En heus niet alleen voor de paprika chips.

Maar goed, bij mij in het fijne Lake Forest worden mijn boodschappen voor me ingepakt. Ja, dat lezen jullie goed. Er staat iemand achter de band boodschappen in te pakken. Bij elke kassa. In kleine plastic zakjes. Het vlees wordt zelfs apart in een ander plastic zakje verpakt. Wij nemen uiteraard ook wel eens onze eigen Nederlandse boodschappentas mee, maar daar worden ze altijd wat zenuwachtig van. Want die zijn zo groot en worden zo zwaar.

Mijn boodschappentas vergeten…

Maar even weer terug in de rij bij Albert Heijn, niks ingepakt en niks plastic zakjes. Tsja en ik was natuurlijk mijn boodschappentas vergeten. Niet echt handig. De kassière vond me al wat vreemd, want toen ik moest betalen, zei ik: “Hoi, hoe gaat het?” Ze keek me eens goed aan of ze me kende, maar haar blik bleef leeg. Ik wilde het nog gaan uitleggen, maar ik dacht, laat maar. Toen ik daarna ook nog zonder tas bijna vergat mijn boodschappen mee te nemen, vond ze me volgens mij echt raar.

Maar ook bij de HEMA. Geen tasjes meer. Je kunt ze kopen, maar ik blijf natuurlijk Nederlander. Liep ik daar door de winkelstraat met mijn panty’s, sokken en kinderpyjama’s. Nou ja, wel lekker duidelijk, hoeven ze zich ook niet af te vragen wat er nou in dat plastic tasje zit. Ik heb dat zelf namelijk wel. Als ik winkelende mensen zie, vraag ik me altijd af: wat zouden die mensen nou gekocht hebben? Zo zonder zakjes is het wel meteen duidelijk.

> Lees ook: Mac and Cheese en andere slechte eetgewoontes…

Amerika is het land van het gemak

Ik heb wel eens het idee dat ze zich hier in de US totaal niet druk maken over het milieu. Kijk nou naar die plastic zakjes, of die benzineslurpende SUV’s. Maar ook bij een feestje, alles is van plastic. Nee niet de taart of de cupcakes, die zijn versierd met atoomfluoriserende, versuikerde frosting. Maar op de tafel liggen vaak plastic kleden en als het feest ten einde is, worden de 4 punten bij elkaar gepakt en verdwijnen alle plastic bordjes, bestek en bekers zo in de vuilnisbak. Reuze gemakkelijk.

En ik denk dat dat het is. Ik vind Amerika echt het land van het gemak. En gemak is belangrijker dan milieu. En het helpt natuurlijk ook niet mee als je een president hebt, die zegt dat global warming niet bestaat…

Bettie Heijbroek woont sinds 2012 in Lake Forest, een suburb van Chicago. In het dagelijks leven zorgt ze voor Tom (8), Maud (6) en Fien (4) en beschrijft voor Moodkids het wel en wee van een Nederlands gezin in de VS. Lees hier Bettie’s blogs.

[ssba]