De consequenties van consequent zijn

Dat kinderen structuur nodig hebben, leerden we ’the hard way’. Elke peuter heeft zijn woedeaanvallen, maar bij onze dochter leek het wel erg extreem. Vijf kwartier krijsen omdat het net niet zo liep als ze van tevoren had gedacht, was geen uitzondering.

Dus leerden we dat structuur bieden, consequent zijn en zorgen voor voldoende rust, de sleutels zijn tot een rustig leven. Maar wat is dat moeilijk! Bij deze een paar inzichten in hoe ik het aanpak.

Lees ook van Suzanne: Wanneer is je kind pittig?

Structuur voor dummies
Laat ik beginnen bij de moeilijkste, voor mij (en mijn vriend) in ieder geval structuur. Want wat kun je aan structuur bieden als je het zelf niet hebt? En bijvoorbeeld altijd in een andere volgorde doucht, kleren pakt, kleren aandoet en ontbijt (ok, ik douche natuurlijk nooit met mijn kleren aan :)). Dan moet je samen met je partner bijvoorbeeld het ritueel helemaal doorlopen en misschien zelfs uitschrijven en ophangen. Ook mag je elkaar eraan herinneren als je van het ritueel afwijkt. Welke structuur maakt volgens mij niet uit, als het maar voorspelbaar voor je kind is. Een planbord kan helpen om de hele dag meer structuur te geven. Is het een lange dag (school plus bso), wie komt halen (om een teleurgesteld gezichtje te voorkomen als mamma niet komt), etc.

foto: Pim Geerts

Consequent zijn

Ik werd soms bang om nee te zeggen. Bang voor weer een drama. En ik kan ook niet echt streng zijn. Maar ja, een kind moet ook grenzen leren en vind dit juist fijn. Ook hier hebben we veel gesprekken over gevoerd, want ik vind heel veel ook gewoon prima. Wil je slippers aan terwijl het buiten 2 graden is? Prima. Ik neem wel schoenen mee. ‘Mamma, iedereen kijkt naar mijn slippers!’ Maar dat eeuwige zeuren om nog een filmpje, nog een snoepje is voor iedereen vervelend. We hebben daarom heldere afspraken. En dat betekent bij ons bijvoorbeeld afspraken wie waar aan tafel zit, want het werd een soort stoelendans.

Voldoende rust en slaap
De pedagoog die we hebben gesproken adviseerde onze dochter al om half zeven naar bed te brengen. Nu vind ik dat een beetje ambitieus, vooral op ‘lange dagen’, maar acht uur is echt te laat. Voldoende rust brengen we vooral aan in het weekend. Niet twee volle dagen, maar een afspraak per dag of af en toe een hele dag vrij. Of we rijden een stukje om zodat ze in de auto overdag nog even slapen.

Lees ook: Geluk is… Wat geeft jou een goed gevoel?

Wat zijn de consequenties?
Het is in ons huis een stuk rustiger. Zo hebben we echt veel positieve punten:
– Nee zeggen? De vraag voor een extra filmpje hoor ik niet vaak meer. Soms wordt er nog wel om snoepjes gezeurd natuurlijk!
– Uitgeslapen wakker worden geeft echt een positieve vibe in ons huis.
– Door een leuk ochtendritueel hebben we minder strijd of onrust.
– Inconsequent zijn lukt ons niet eens meer. We worden ook door onze dochter aangesproken als we het niet doen zoals het hoort.
– Ook als we de deur uitgaan proberen we duidelijk uit te leggen wat we gaan doen en wat we daar kunnen verwachten. Dat is echt een verschil! Mijn dochter kijkt ook minder de kat uit de boom daardoor. Het is minder spannend.

Er is ook een nadeel, een groot nadeel van consequent zijn. Het wordt ook wel erg voorspelbaar zo. Elke dag eerst kleren uitzoeken, douchen, kleren aandoen en ontbijten. Saai. Tips iemand?

Lees ook: grenzen stellen is belangrijk!

[ssba]