Time-In vs Time-Out, wanneer gebruik je wat…

In mijn vorig blog over grenzen stellen stipte ik al het voordeel van Time-In vs Time-Out aan. In het superfijne boek van Margot Sunderland: What every parent needs to know. The remarkable effects of love, nurture and play on your child’s development  las ik een heel helder stuk hierover.

Het boek is een aanrader voor elke ouder. Helaas is het (nog) niet in het Nederlands vertaald. Het is wel heel makkelijk leesbaar.

Time-In vs Time-Out

Time-In, dus zitten met je kind en over zijn vervelend gedrag praten geeft je de kans om de behoefte onder dat gedrag te achterhalen. Een behoefte dat het kind nog niet in woorden kan uitdrukken en daarom met zijn gedrag laat zien. Bijvoorbeeld op school is een kind gepest en thuis uit hij zich door zijn jongere broertje eens goed aan te pakken.

Als je dan gaat vragen: ‘Goh, je bent ergens heel boos over hè? Is er iets gebeurd?’ Lukt het je meestal wel om te achterhalen wat er nu echt aan de hand is.

Terwijl als je je kind Time-Out zou geven door hem apart te zetten, het gedrag wel ophoudt, maar de frustratie eronder blijft. Dat zal dan weer op een andere manier naar boven komen een volgende keer. Eigenlijk keer je je op dat moment juist van je kind af, in plaats van hem te helpen met zijn gevoelens.

Lees ook: Grenzen stellen is belangrijk!

Wanneer kan je Time-Out wel inzetten?

Als je kind expres een ander pijn doet zonder dat daar een reden voor is, gewoon omdat het stout wil zijn of een tekening kapot maakt omdat die mooier is, dan kan je zeggen: ‘Ga maar eens nadenken over wat je net deed’. Zonder het kind dan één minuut per leeftijdsjaar af (dus bij vijf-jarigen vijf minuten). Geef wel eerst een waarschuwing: ‘Als je daarmee doorgaat, moet je naar je kamer (of de denkstoel, etc)’.

• Als je je kind een Time-Out geeft, leg dan uit waarom en hoe lang: ‘Ik zet je zes minuten in je kamer, want ik wil niet dat je slaat’.
• Blijf achter of in de buurt van de deur staan: het kind moet niet in paniek raken.
• Praat niet tegen je kind (het gaat erom dat het geen aandacht krijgt tijdens Time-Out).
• Als je kind, vloekend en trappend uit zijn Time-Out komt, zet je het er weer in.

Wanneer gebruik je Time-Out niet:

Als je kind grote, pijnlijke gevoelens heeft. Als het bijvoorbeeld heel verdrietig op de grond ligt te huilen, omdat het niet aangekleed wil worden of als een ander kind iets heeft afgepakt. Als je haar dan zou afzonderen, troost je haar niet in haar perfect natuurlijke gevoelens van pijn en verlies. Dan leert het dat ze die gevoelens niet mag hebben en er juist gestraft voor wordt en niet geholpen. Dan gebruik je dus Time-In:

Ga naast je kind zitten en probeer erachter te komen waarom het zo reageerde. Bespreek en troost waar nodig. Ga dan samen een manier zoeken hoe het het de volgende keer kan aanpakken. Misschien even rustig met jou de schooldag doornemen en vertellen wat er gebeurd is, voordat hij met zijn broertje gaat spelen. Hoe reageert hij als zijn broertje hem plaagt? Hoe zorgt hij ervoor dat het samen spelen voor allebei leuk is? Et cetera.

 

Als je kind over de rooie gaat:

• hou je kind rustig vast. Probeer jezelf als een warme deken om hem of haar te vouwen. Doe dit alleen bij kinderen die kleiner zijn dan jij, anders maak je kans op kwetsuren bij een schoppend, groot kind.
• Zorg dat je geen harde dingen als schoenen en horloges aan hebt waar het kind zich aan kan bezeren. Zet eventueel een kussen tussen jouw buik en de rug van je kind, als buffer.
• Zeg: ‘Ik hou je net zolang vast tot je gekalmeerd bent’. En geef je kind genoeg tijd om weer kalm te worden.
• Als je het gevoel hebt dat je kind echt in paniek raakt van jouw stevige armen om zich heen. Laat dan voorzichtig los.

En…..het kan ook zijn dat je kind gewoon even naar buiten moet omdat het te lang binnen opgesloten heeft gezeten. Of dat het wat exclusieve aandacht van je wilt, omdat je dat een tijd niet hebt gegeven. Een kind dat niet lekker in zijn vel zit heeft vaak heel veel aan een dagje of weekendje weg met alleen een ouder.

Lees ook: Wat doe je als je kind vaak boos is?

Orthopedagoog en kindercoach Charlotte Borggreve heeft een boek geschreven: ‘ Hoe houd je het gezellig thuis?”. Het is een doe-boek met praktische tips en methodes, die Charlotte zelf in haar praktijk gebruikt. Dingen die je makkelijk zelf met je kind kunt doen, gewoon als spelletje of gezellig samenzijn. Meer informatie over het boek vind je hier.

[ssba]