Momentjes samen met je kind

Twee jaar geleden heb ik een burn-out gehad. De jarenlange werkdruk, de vele zieken in mijn team en de zorg voor mijn gezin, werden me ineens teveel. Pats boem! Ineens stonden mijn lijf en geest stil. Ik vond het een heftige periode. Een periode waarin ik enorm tegen mijn grenzen aanliep en tot de ontdekking kwam dat ik niet altijd alles goed hoefde te doen. Mezelf min of meer weer moest herontdekken. Gelukkig gaat het nu alweer een tijd goed.

Eén van de dingen die mij het meest frustreerde van die periode, was dat Job zo snel groot werd. Ik had als fulltime (en meer..) werkende moeder voor mijn gevoel teveel gemist. Het roer moest om.

Dat lukt me steeds beter. Ja, ik ben ambitieus gebleven, werk nog steeds hard. Maar neem bewust tijd voor mijn kind. Grote of kleine momenten het maakt niet uit, maar ik ben er. 100 Procent aanwezig. Zo creëren we samen momenten. Ik word er blij van. En hij ook!

En dit zijn jullie momenten met je kind. Bedankt voor jullie input!

1. Eten

Op de dagen dat Job niet ’s middags naar school gaat, lunchen we samen aan tafel. ’s Avonds eten we sowieso samen aan tafel. De dag wordt dan uitgebreid met elkaar besproken. Nu Job wat ouder is, vraagt hij ook aan ons wat wij hebben gedaan. Om soms te verzuchten: “Jullie boffen maar dat jullie mogen werken. Ik moet steeds naar school.”  Haha, ik spreek hem over 20 jaar wel weer…

2. Bijkletsen na school

Ik heb het geluk dat ik veel thuis werk. Of ik haal Job op van school of mijn man Dennis. We drinken en eten samen even wat als hij uit school komt. We praten bij over wat er op school is gebeurd. Wat hij heeft geleerd, wat de juf aanhad (ik heb een kind met oog voor detail 😉 ), met wie hij heeft gespeeld. Job kletst ons de oren van het hoofd. Is er een vriendje of vriendinnetje mee, dan kletsen we gezellig samen.

We zitten aan onze keukentafel, eten fruit en drinken wat. Ik meestal cappuccino en Job mag iets te drinken kiezen wat hij zelf lekker vindt. Vaak is dat: ranja of Yoki drinkyoghurt.

Even een zijsprongetje: ik heb geen moeite met drinkyoghurt. Op school drinkt hij water. Dus ik kan me voorstellen dat hij het lekker vindt om thuis wel eens wat anders te drinken. Het is gemaakt van yoghurt. Bovendien voegt Yoki –met hun nieuwe receptuur– minder suiker toe. En er zitten geen kunstmatige geur-, kleur-, smaak- en zoetstoffen in.

3. Na het sporten

Sinds kort zit Job op voetbal. Bij onze lokale voetbalvereniging speelt hij in de 4×4 Champions League. Elke week trainen ze op woensdag en spelen ze op zaterdag een toernooitje. In tenuetjes van de belangrijke Europese voetbalclubs. Heel schattig (eh stoer!) al die jongens en meisjes die de benen uit hun lijf rennen om te kunnen scoren. Na afloop loopt hij met een bezweet hoofd en een glimlach (als hij gescoord heeft) het veld af. Direct na het douchen begint de ‘dorst- en hongerklop’. Snel naar huis, er moet wat in.

Ook dit is weer zo’n lekker momentje samen. We eten een tussendoortje en drinken wat lekkers. We luisteren aandachtig naar zijn vele stoere verhalen over alle handelingen die zijn team en hij verricht hebben.

4. Spelen

Deze bekentenis vind ik een beetje eng. Ik hoor de ‘ontaarde moeder-roep’ al in mijn achterhoofd. Ik kwam tot de ontdekking dat ik eigenlijk weinig écht speelde met Job. De druk van werk en huishouden zat op één of andere manier altijd in mijn achterhoofd. Ik was dus niet 100 procent helemaal aanwezig. Hielp hem op gang met zijn spel (in de hoop dat hij lekker alleen ging spelen) en vouwde dan bijvoorbeeld de was snel op. Of moest nog even stofzuigen. Tegenwoordig doe ik dat anders. Ik speel écht met hem.

Afgelopen zondag nodigde Job ons uit om te komen lunchen in zijn restaurant (lees: zijn nieuwe hut). Hij had een geweldige lunch bereid met plakkerige boterhammen, aardbeien met héél véél prikkers en drinkyoghurt banaan. Alles werd één voor één de hut ingetakeld. Van een plank werd een tafel gemaakt. We zaten op kleine krukjes en meneer was de ober. We hebben een uur geluncht. Zoonlief zat helemaal in zijn rollenspel. Het was zó heerlijk! Dat momentje moest natuurlijk door mij even worden vastgelegd op de foto.

5. In bed

‘Fluisterkletsen’ gebeurt dagelijks in ons gezin.  Ik kruip gezellig naast hem in bed. We stellen elkaar een vraag waar hij en ik allebei op antwoorden. Inspiratie daarvoor haalde ik uit het Kletsboek. Wat was leuk die dag? Wat was stom die dag? Welk dier zou je graag willen zijn? Als je 100 euro zou vinden op straat, wat doe je dan? Ik geniet enorm van die gesprekjes. Je leert je kind nog beter kennen.

Trots

Als ik dit zo teruglees, dan ben ik best trots. Trots op mezelf dat ik het tij heb weten te keren, een betere balans heb gekregen tussen werk én privé. Dat ik vaker écht tijd voor mijn kind maak. Ook al zijn het soms maar kleine momentjes.

Heus, ook ik denk nog regelmatig aan het lijstje met dingen die ik nog moet doen. Job krijgt het nu alleen meer mee. En houdt me nu keihard een spiegel voor. Ik heb blijkbaar nogal de neiging om mijn zinnen niet af te maken als ik in gedachten bij iets anders ben…

Hoe pak jij je momentjes met je kind? Laat het ons weten hieronder bij de reacties.

[ssba]