MoodKids > Opvoeden > Al die regels, ik word er niet goed van…
By 10 maart 2019 Read More →

Al die regels, ik word er niet goed van…

Nou ik heb weer wat, hoor. Het was hier een maandje terug zo koud ( gevoelstemperatuur -40 C) dat alles dicht was. Scholen, bibliotheken, fitness centra. Alles. Want daar zijn regels voor. Behalve op het kantoor van Sander, mijn man. Die ging met zijn Nederlandse werkethiek uiteraard gewoon aan het werk.

Ok, maar de scholen waren dus dicht op woensdag, donderdag en vrijdag van die week. We hebben zoveel slijm gemaakt, dat het werkelijk overal zit. We hebben kokend water in de lucht gegooid, wat meteen sneeuw wordt. Gelukkig maar, want anders had ik drie ernstig verwonde kindjes.

En weer een dag thuis…

Op vrijdag waren de scholen niet gesloten vanwege de extreme koude, maar omdat de bussen niet konden starten. Ik bood nog aan om alle kinderen naar school te rijden, maar het is dus state law (hallo regels!) dat de scholen niet open mogen als de bussen niet rijden. Dus waren mijn lieverdjes weer een dag thuis.

We besloten te gaan zwemmen. Ik was alleen met de meiden, Tom was bij een vriendje. Bepakt en bezakt kwamen we aan bij de balie waarachter een ietwat chagrijnige oudere dame zat. Ik zei dat we graag wilden zwemmen. “Heeft u ook uw badpak bij zich?”vroeg de dame. “Ehm nee”, antwoordde ik. Kijk, het zit namelijk zo. Mijn kinderen vinden zwemmen echt heel erg leuk. Ik persoonlijk iets minder. Ik vind het nogal gedoe. Mijn bleke winterlijf in een badpak hijsen, vervolgens heel erg nat worden, daarna weer douchen en dan weer in dat benauwde pashokje. Nou ja, je kent het wel.

Regels zijn regels

De dame keek me wat venijnig aan vanachter haar bril en zei: “Uw kinderen zijn onder de negen en de regel is dat ouders op een armlengte van hun kinderen moeten blijven in het water.” Nee ik had mijn badpak niet mee, noch mijn bikini. En om me nu in het openbaar in mijn ondergoed te vertonen, daar is niemand bij gebaat. Zeker de United States of America niet. Daar zal trouwens ook wel weer een regel voor bestaan dat dat niet mag.
“Dan mogen jullie niet zwemmen,” was haar antwoord, “er is aan de overkant van de straat wel een Dick Sporting Goods waar ze nu badkleding in de uitverkoop hebben.” Ja doei, ik ga echt geen nieuw badpak kopen omdat jullie zo’n bezopen regel hebben. Dit dacht ik. Ik zei het bijna hardop, maar ik bedacht me. Wel zag ik tranen opwellen in de ogen van Fien, omdat we nu niet konden zwemmen.
Ik zei: “Mevrouw, mijn dochters zwemmen allebei beter dan ik, mijn oudste dochter doet swim team! Wat inhoudt dat ze drie keer per week traint en echt goed kan zwemmen, borstcrawl, vlinderslag en alles. En snel!” “Ik bedenk de regels hier niet, have a good day.”
Nou dat kon ik met twee zwaar teleurgestelde meisjes dus wel vergeten. En ik dacht nog: wie bedenkt deze zwaar overtrokken regels eigenlijk wel?

Meer blogs lezen van Bettie? Klik dan hier.

Bettie Heijbroek is in 2012 vanuit Australië verhuisd naar Lake Forest, een suburb van Chicago. In het dagelijks leven zorgt ze voor Tom (10), Maud (8) en Fien (6) en beschrijft voor MoodKids het wel en wee van een Nederlands gezin in de VS.

Ook in Nederland hebben we veel regels. Prima, we willen ook geen anarchie. Maar de in de USA maken ze het volgens Bettie wel erg bont. Wie verzint die?
[ssba]

Comments are closed.

Posted in: Opvoeden

Auteur:

Bettie Heijbroek is in 2012 vanuit Australië verhuisd naar Lake Forest, een suburb van Chicago. In het dagelijks leven zorgt ze voor Tom (10), Maud (8) en Fien (6) en beschrijft voor Moodkids het wel en wee van een Nederlands gezin in de VS.