Protocol voor carnaval op school. Alsjeblieft zeg..

De dochter van een vriend had laatst een momentje dat ik herkende uit De Luizenmoeder. Haar zoontje mocht voor carnaval verkleed naar school. Nou dat kwam goed uit, want dan kon hij zijn favoriete tijgerpak aan. Moeder blij en kind blij.

Maar wie schetste haar verbijstering toen de juf haar wees op de brief die alle ouders hadden moeten lezen met de regels voor carnaval. Jawel, een school protocol voor carnaval… Daarin stond dat verklede tijgers, leeuwen, dino’s en beren niet waren toegestaan.

School protocol voor carnaval

Immers, de kinderen gaan zich dan ook zo gedragen en dan zou het niet meer in de hand te houden zijn. Serieus, een schoolplein vol kleuters die in een dierentuin verandert, is niet meer in de hand te houden? Mogen ze dan ook geen piratenpak aan, legeroutfit aan of als heks verkleed? Want daar gaan ze zich dan ook naar gedragen. Ja logisch, ze gaan dat uitbeelden. En heeft de juf of meester het dus niet meer in de hand?

Wat mag dan wel? Elfenpakken, kabouteroutfit of poes, mag dat wel? Of gaan ze zich dan als katje gedragen en heb je de poppen aan het dansen? Mogen de kinderen dus alleen verkleed als lief en onderdanig schepsel komen? Omdat er dan geen kans is dat ze wild en levendig worden? De aap de tijger achterna zit? De leeuw grommend de kabouter bespringt. De rover de ridder aanvalt? Kijk dat je op school pistolen en zwaarden verbiedt, ok. Maar laat kinderen hun fantasie toch lekker uitleven. Ben je bang voor te veel agressie, maak dan met de kinderen afspraken wat wel mag. Wel elkaar achterna zitten, maar elkaar geen pijn doen. De leeuw is misschien sterk, maar de dino is veel groter. De poes is weer slimmer. Laat ze dat spelen.

Of laat ze een verhaal uitbeelden. Bijvoorbeeld dat de leeuw de koning van de dieren is en dat hij moet zorgen dat alle dieren vredig met elkaar samenleven en elkaar moeten helpen. Dan krijg je al meteen een andere dynamiek op het schoolplein.

Verkleden in belangrijk voor kinderen

Verkleden en in de huid van een ander kruipen is belangrijk voor kinderen. Als je zelf verlegen bent, kan je in je tijgerpak een heel andere kant van jezelf ontdekken en uitbeelden. Of als je vadertje en moedertje speelt, kan je dingen die thuis gebeuren of tegen je gezegd worden, nu eens van de andere kant beleven. Nu geef jij als ‘vader’ je kind een advies of kan je voelen hoe het is als je ‘kind’ niet luistert.

Dus laat kinderen alsjeblieft in de huid van een ander kruipen en wees niet angstig dat dat uit de hand loopt. Kinderen zijn niet gek. Geef ze wel regels en grenzen.

 

Over geweren

Op de crèche van mijn kinderen was er een keer een issue dat heel hoog opliep. Een paar jongetjes was voortdurend met geweren aan het rondlopen en schieten. De geweren waren overigens  stokken die ze in de crèchetuin gevonden hadden. Daarmee waren ze soldaatje aan het spelen. De leidsters maakten zich erg ongerust dat dat spel veel agressie zou ontwikkelen en wilden dat de ouders ingrepen. Die jongens zijn nu echt opgegroeid tot lieve en sociale volwassenen.

Zelf had ik een luizenmoeder-momentje bij mijn jongste zoon. We hadden toen de kinderen klein waren geen speelgoedpistolen in huis, terwijl mijn jongste zoon heel erg gefascineerd was door alles wat met het leger te maken had. Dat begreep mijn zwager die die fascinatie als kind ook had en gaf mijn zoon een oud geweer. Daar waren wij niet zo blij mee, maar hij mocht hem wel aan zijn muur hangen. Op een middag werd een vriendje bij ons opgehaald en toen de moeder onderaan de trap stond en ik de jongens riep om naar beneden te komen, kwamen ze met dat enorme geweer naar beneden. De moeder schrok zich dood en ik lachte maar wat schaapachtig. Vanaf die tijd mochten ze binnenshuis met dat geweer spelen, waardoor de fascinatie vanzelf weer over ging. Het zijn nu allebei heel vredelievende rechtenstudenten.

Nogmaals, kinderen zijn niet gek. Geef ze regels en grenzen.

Hebben jullie op school ook protocollen over verkleden en speelgoed? We zijn benieuwd. Deel ze met ons op Facebook.

(c) Can Stock Photo / stu99

[ssba]

Comments are closed.

Posted in: Opvoeden

Auteur:

Charlotte Borggreve is naast moeder van drie ook orthopedagoge en kinder- en jongerencoach en heeft een eigen praktijk in Amsterdam Centrum.