By 12 januari 2018 Read More →

Ik beken. Ik haat sporten!

Al jaren ben ik op zoek naar een sport die écht bij me past. Eentje waarvan je zo gepassioneerd bent, dat je met plezier gaat. Ik weet dat er vrouwen zijn die dat hebben. Ik niet. Sporten doe ik omdat het moet. En om eerlijk te zijn, ik sport liever niet. Ik haat sporten!

Enkele jaren geleden heb ik een tijdje een personal trainer gehad. Eentje die als ik de handdoek al in de ring wilde gooien, me nog toeriep: nog 10, nog 9, nog 8… Een personal trainer die ik -bij elke keer dat hij een getal riep- naar plekken wenste, die niet erg aardig waren. Maar hé, ik deed het wel.

Ik had -zoals altijd- een hele reeks doelen voor mezelf gesteld. Fit worden, afvallen, minder stress, etc etc. Hij had zichzelf als doel gesteld om een sport te vinden waar ik blij van zou worden. Laten we het erop houden dat we beiden onze doelen niet hebben bereikt. Ik denk dat ik door het sporten wel mijn burn-out ongeveer een half jaar heb kunnen uitstellen. Toen kwam de man met de hamer langs. Dag motivatie! Dag opgebouwde spierkracht en conditie!

Ik haat sporten!

Vervolgens heb ik gewoon -ik schaam me gewoon om dit te typen- anderhalf jaar niks gedaan. Helemaal niks. Nou ja niks, wel keihard gewerkt en verder geleefd enzo. Maar helemaal niks aan sport. En ik ben er sinds een paar maanden spuugzat van. Ik zwem nu wekelijks één tot twee keer. Of probeer twee keer, om eerlijk te zijn. Meestal is het maar één keer en ook regelmatig nul keer, want nog steeds erg druk..

Wandel wel (bijna) dagelijks sinds ik een iWatch heb. Oh zo confronterend als je de hele dag achter je pc zit te stressen op een reeks deadlines en je horloge blijft ‘miepen’ dat je je doelen nog niet bereikt hebt. Je moet opstaan, omdat je al een uur zit. Ja hallo, ik heb een deadline! Maar het is net als die vervelende personal trainer. Het werkt wel! Bij mij dan!

En dan over die ‘vervelende’ personal trainer gesproken. Sinds een kleine maand heb ik er weer één. Ik heb een doel! En ik ga het gewoon keihard hier meedelen, omdat ik eigenlijk zo’n lafaard ben die het voor zich wil houden. Want ja, als het dan niet lukt, dan hoef ik het aan niemand mee te delen. Ik heb mijn sportschoenen uit de spreekwoordelijke wilgen gehaald. Voor de foto hangen ze even in onze appelboom. 😉

Al jaren ben ik op zoek naar een sport die écht bij me past. Eentje waarvan je zo gepassioneerd bent, dat je met plezier gaat. Ik weet dat er vrouwen zijn die dat hebben. Ik niet. Ik sport omdat het moet. En om eerlijk te zijn, ik sport liever niet. Maar het roer lijkt om..

>> Lees ook: Mama sport! – 6 smoesjes om niet te sporten

Elke dag een beetje beter

Ik wil fit worden! Meer energie hebben! Ik wil afvallen! En niet een beetje, een heleboel. Waar ik dus meteen weer de mist inga, omdat ik weer teveel wil. Maar ik ga mezelf niet langer voor de gek houden. Ik ben gewoon ongelooflijk ongezond bezig. Veel te zwaar en veel te veel stress. Ik ben 41. Het roer moet om! Nu!

Ten aanzien van sporten beschik ik over heel weinig interne motivatie. Ik hoop dat Tim, want zo heet mijn personal trainer, me weer op een ander pad kan brengen. Ik ga het avontuur met hem aan en hij met mij. Om eerlijk te zijn vind ik het enorm spannend, maar ik ga ervoor.

En Tim heeft een speciaal credo voor me ontwikkeld, namelijk ‘elke dag een beetje beter!’. Ik denk dat ik er een tegeltje van laat maken.. 😉

I’ll keep you posted over mijn sportplannen!

Heb jij ook sportplannen voor 2018? Hoe ga jij het volhouden? Deel het met me op Facebook

 

 

[ssba]

Comments are closed.

Posted in: Sport & Spel, Opvoeden

Auteur:

Nicole is eigenaar van MoodKids, getrouwd met Dennis en moeder van zoon Job (2008). Na een korte carrière als juf en bij verschillende uitgeverijen te hebben gewerkt, is ze gestart met MoodKids. Daarnaast heeft ze samen met Dennis een marketingcommunicatiebureau.