Ik ben die moeder…

Ik ben die moeder… die het voor het oog tot in de puntjes voor elkaar heeft, maar waarbij schijn bedriegt. In werkelijkheid is het namelijk één grote chaos. Ik ben zo imperfect als de pest en een loedermoeder pur sang. Lees maar mee.

Ik ben die moeder die nauwlettend elke weersite in de gaten houdt, maar er op de dag zelf toch altijd nét naast zit. Piet Paulusma zou er jaloers op worden. Met enige regelmaat stuur ik mijn kinderen dan ook utterly over- of underdressed naar het KDV. Maar ik ben ook die moeder die met uitjes altijd van alles mee heeft en de meest essentiële dingen gewoon gladweg vergeet. En daar kom ik dan natuurlijk pas achter wanneer het te laat is. Imperfectie is my middle name, en ik hoop dat ik hierin niet de enige ben. Lees maar mee.

Ik ben die moeder die…

#1 … haar kinderen naar het KDV stuurt met een regenjas, terwijl het de hele dag droog blijft.

#2 … uiteraard wel voor extra jassen in de tassen heeft gezorgd, maar die extra schoenen over het hoofd gezien heeft.

#3 … haar kinderen nu dus verplicht de hele dag op laarzen laat lopen, terwijl de zon schijnt.

#4 …  haar kinderen in lange broek naar het KDV stuurt, wanneer het een warme dag blijkt te worden.

#5 …  als we ergens heen gaan eten en drinken voor een heel weeshuis meeneemt, maar de billendoekjes vergeet.

#6 … extra kleding vergeet mee te geven, terwijl de kinderen op het KDV met water gaan spelen die dag.

#7 … dat ruimschoots van te voren heeft gehoord, maar dat gewoon helemaal vergeten is.

#8 … de afsluitringetjes van de flesjes er STANDAARD vergeet op te draaien, waardoor de meegenomen melk zich verspreid over álles wat er in de tas zit.

#9 … deze vervloekte afsluitringetjes zelfs thuis vergeet. Met als gevolg dat met enige regelmaat de hele inhoud van de fles over de schoon aangetrokken kleertjes van dreumeslief sijpelt.

#10 … vervolgens een brullende dreumes heeft, omdat zijn moeder weer zoiets stoms uithaalt.

#11 … dan echt geen tijd (en zin) heeft om die kleertjes te verschonen en het dan maar een beetje droog dept met een theedoek.

#12 … er op het KDV dan achter komt, dat die melk nog steeds zichtbaar is.

#13 … vergeet spenen en knuffeldoekjes mee te nemen op reis.

#14 … daar dan pas achter komt, als we al halverwege zijn en op het moment dat haar kinderen een tukje moeten doen in de auto (NOT).

#15 … haar kinderen ’s ochtends kennelijk met haar ogen dicht aankleedt.

#16 … ’s avonds pas ontdekt dat het T-shirt van zoonlief de hele dag achterstevoren zat.

#17 … de voetbal over de schutting schopt, wanneer ze met haar zoons aan het voetballen is.

#18 … haar kinderen altijd verbiedt te hoog met de bal te schoppen.

#19 … de nagels van haar kinderen wel eens iets té kort knipt.

#20 … waarbij té dan eigenlijk een understatement is.

#21 … ritsjes van jasjes en vestjes altijd té snel en té hoog dichtritst, waardoor menig kinnetje niet bespaard blijft.

#22  … toegeeft dat té ook hier een understatement is.

#23 … bijna altijd de kleine hoofdjes van haar kinderen tegen het portier ramt, wanneer ik ze in de autostoeltjes zet.

#24 … ook met het dichtdoen van die vervelende drie-puntsgordel altijd wel een velletje meepikt.

#25 … ondanks al het bovenstaande, toch zielsveel van haar kinderen houdt en al haar onvolkomenheden met veel liefde weg kust.

Ik ben die imperfecte moeder die zielsveel van haar kinderen houdt

Tja, dat ben ik… De moeder die geen Instagramaccount heeft met alleen maar foto’s van opgeruimde woonkamers en blije gezichten. De moeder die alles, altijd en iedereen nooit helemaal écht onder controle heeft. Ik ben nou eenmaal verre van perfect. Die handleiding voor het moederschap kreeg ik er niet bij, toen ik beviel van mijn kinderen. Ik kloot dus ook maar wat aan als moeder, in de hoop dat ik het goed doe. Maar weet je? Ik heb daar eigenlijk best vrede mee. Want ik houd onvoorwaardelijk veel van mijn kinderen.

En voor zover ik weet, ondanks alles: zij ook van mij!

(c) Can Stock Photo / DarrenBaker

[ssba]