Waarom ik het liefst alleen boodschappen doe
Ik vertelde onlangs al iets over winkelen met kinderen. Waarom we dit uitsluitend nog online doen. Boodschappen doen met kinderen is ook zo’n dingetje. Die doe ik tegenwoordig het liefst alleen en ik zal je vertellen waarom.
Stampvoetende peuters, gillende kinderen die hun zin niet krijgen. Het zou mij niet gebeuren, dacht ik voordat ik moeder werd. ‘Opvoeden die handel,’ was mijn eerste gedachte wanneer ik in de supermarkt een wanhopige moeder zag proberen haar kroost in bedwang te houden. Tot ik zelf moeder werd, van twee temperamentvolle zoons. Nu doe ik toch écht liever alleen boodschappen.
Boodschappen doen met kinderen, een no-go
Het begint al wanneer we bij de ingang de kinderboodschappenkarretjes voorbij lopen. Echt, wie dit heeft bedacht? Want wie de illusie heeft dat een peuter netjes met zijn karretje in de pas blijft, heeft nog nooit voor mijn peuter gelopen.
En wanneer je denkt dat je het met een discussie over wel of geen kinderkarretje gehad hebt? Think again! Dan ben je nog niet de snoepafdeling gepasseerd. Want leg een peuter maar eens uit waarom we écht niet twee zakken snoep nodig hebben. Een vulkaanuitbarsting is er niks bij.
>> Lees ook: 20 redenen waarom een peuter boos wordt
De chipsafdeling is overigens niet veel beter. Voor je het weet heb ik meer zakken chips in mijn karretje dan in het schap. En terwijl ik mijn peuter drie zakken berenchips afhandig maak, zie ik vanuit mijn ooghoek onze dreumes al een zak paprikachips vermorzelen.
Niet veel later bevind ik mij midden in een gevecht om wel of geen bontgekleurde toetjes met lachende koeienhoofden. “Ikke lust geen yoghu-hurt”, brult mijn peuter met afwijzende blik richting het pak dat ik zojuist in ons karretje deponeer.
Het gaat weer mis…
Wanneer ik heel even mijn ogen ergens anders op richt, om iets uit het schap te pakken, gaat het weer mis. Terwijl kind 1 halverwege een stelling hangt, is kind 2 in geen velden of wegen te bekennen. De paniek slaat toe.
Na drie keer de supermarkt te hebben rond gerend, ontdek ik mijn peuter bij de lectuurafdeling. Ook deze afdeling blijkt een uitdaging. Ik doe verwoede pogingen om uit te leggen dat we nu écht geen tijd hebben om alle boekjes te lezen. Terwijl mijn dreumes komt aangelopen met het hele Bumba shampoo assortiment.
Wanneer ik na anderhalf uur eindelijk bij de kassa kom, heb ik het gehad. Niet alleen heb ik de supermarkt tot wel vijf keer van voren tot achteren doorlopen. Ook tref ik wéér ongewenste producten aan in mijn wagentje. Ik ben klaar met discussiëren waarom we écht geen drie zakken krentenbollen nodig hebben.
Boodschappen doen is leerzaam
Begrijp me niet verkeerd, want het is soms best gezellig om boodschappen te doen met kinderen. Ik geef ze een eigen boodschappenkarretje en ze mogen meehelpen met scannen. Boodschappen doen kan zelfs erg leerzaam zijn. Maar haast moet ik niet hebben.
Want laat het maar uit je hoofd dat boodschappen doen mét kinderen snel zal gaan. Die boodschappen doe ik daarom steeds vaker in mijn eentje. Snel, zonder enige discussie en met alleen dat in mijn karretje wat ik écht nodig heb.
Herkenbaar? Of neem jij je koters wel mee naar de supermarkt. Handige tips? Praat mee op Facebook.
[ssba]Auteur: Roelina Jut
Roelina is een ‘working mom’ van twee zoons (Finn en Olle) en een engelmeisje (Jasmijn), dat 2 weken na haar geboorte is overleden. Ze is gelukkig ongetrouwd met haar allerbeste vriend waarmee ze samenwoont in, zoals zij zelf zegt, haar huishouden van Jan Steen. Roelina werkt 36 uur in de week in de marketing en propt haar vrije tijd vol met hobby’s.