Betuttelend gedrag, ik word er gek van!

Amerika, het land van de onbegrensde mogelijkheden. Het land dat ons Apple schonk, waar high tech bedrijven in Silicon Valley broeden op de nieuwste technologische ontwikkelingen. Amerika, het land waar we ook nog betalen met cheques…

Jazeker. Ik heb hier een chequeboekje, die ik meerdere malen in de week gebruik. Net zoals mijn moeder vroeger Eurocheques gebruikte. Je schrijft ‘m uit aan een persoon of bedrijf. Dan schrijf je in je eigen administratie het chequenummer op, het bedrag en aan wie. Internetbankieren is Amerika bijna geheel vreemd. Geld overmaken aan een vriendin die het etentje en de wijn heeft voorgeschoten? Nee hoor, doe maar een cheque. Vreemd toch, dat een land dat sprongen maakt in de technologische vooruitgang, zo achterloopt in hun betalingssystemen?

Betuttelend gedrag

Een andere grote tegenstelling in dit land kwam mij ter ore via een Nederlandse kennis. Haar jongens zijn 10 en 11. Ouder dan mijn kinderen. Zij loopt hier weer tegen totaal andere dingen aan. Zo moet zij voor school elke week aankruisen of haar jongens zich empathisch hebben gedragen. Toen de presidentsverkiezingen hadden plaatsgevonden, vroeg zij aan haar zonen wat de reacties over de uitkomst op school waren, hoe erover werd gesproken in de klas. Tijdens de les maatschappijleer, of zoiets. “Niet”, had haar zoon gezegd. “Hoezo niet?!?!?”, was haar reactie. “We mogen het er niet over hebben, mam, want “somebody’s feelings might get hurt”. Ziedend was ze: “En dan moet ik elke week aftekenen dat ze empathisch zijn, maar praten over dingen die er echt toe doen, dat mag niet.” Ik ben het roerend met haar eens.

Word geen slaaf van je kinderen. Luie ouders hebben gelijk!

Bemoeizucht

Fietsen? Prima, maar wel met helm. Motorrijden? Nou dat mag in de staat Illinois gerust zonder helm of beschermende kleding. Over fietsen met helm heb ik trouwens nog een mooi verhaal. Nou ja, mooi. Het geeft meer aan hoe bemoeiziek en betuttelend ze hier zijn. Een vriendin van me zat hier op de fiets zonder helm. Haar zoontjes 5 en 3 droegen er keurig wel één. Ze reden met een slakkengang naar de speeltuin in de buurt. Plotseling hoorde ze: “You should wear a helmet“. Waarop haar oudste zoontje reageert: “She’s a mommy, she doesn’t have to wear a helmet.” De mijnheer aan de overkant van de straat roept: “If she falls, she’s not your mommy anymore.” Echt gebeurd!

Waarom zijn mensen zo bemoeiziek en vertonen ze betuttelend gedrag naar mij als moeder. Ik kan toch prima zelf bepalen wat goed voor mijn gezin is?

Pardon? Waar bemoeit deze mijnheer zich mee?!? Deze vriendin is zo Nederlands als ik en heeft waarschijnlijk meer fietservaring dan deze man. Daarbij zat haar jongste ook op een eigen fiets, dus ferme snelheid werd er niet gemaakt. Maar dat moet helemaal niet uitmaken. Hoe haalt deze vent het in zijn hoofd om zich ermee te bemoeien en sterker nog om zoiets kwetsends te zeggen?

Welnu, over het betuttelend gedrag en de Amerikaanse aard kan ik nog wel een boekje of wat opendoen, dus dat is voer voor een volgend stuk. Het blijft een bijzonder land. Vol tegenstellingen en vol bemoeizieke mensen.


(c) Can Stock Photo / Bialasiewicz

[ssba]

Comments are closed.

Posted in: Opvoeden

Auteur:

Bettie Heijbroek is in 2012 vanuit Australië verhuisd naar Lake Forest, een suburb van Chicago. In het dagelijks leven zorgt ze voor Tom (10), Maud (8) en Fien (6) en beschrijft voor Moodkids het wel en wee van een Nederlands gezin in de VS.