Een heel gesprek over buitenbeentjes

Het overvalt me. Ik sta wortels te schrappen en dat moet zo nodig efficiënt. Terwijl ik speciaal voor Kim van vijf een kilozak heb aangeschaft. Buitenbeentjes, dat is groente die er anders uitziet.

In mijn zak met buitenbeentjes zitten allerlei penen. Dik maar ook millimeterdun. Kronkelig of recht. Taps toelopend of appelig van vorm. Het zijn net mensen. En na de eerste grappen met Kim overvalt het me: wat is dit onhandig. Kan het niet efficiënter. Dit is peentjes zweten…

Sublieme tip voor het starten van het nieuwe seizoen.

Wil je je zomerrust iets langer vasthouden? Ontdek dan de buitenbeentjes. Ze hebben mij gered, nog voor mijn dodelijke doelgerichtheid me weer op mijn projectjes stortte. Hoe fantastisch. Ik mag leven! Ik schud mijn efficiëntheidswaanzin van me af en geniet van Kim. Met een kilo wortels.

Keep it short and simple

Normaal kook ik een half uur. Max! Ik koop nog net geen gesneden groente. Die zakken zitten vol conserveermiddel. Dus snijd ik mijn groente zelf. Liefst prop ik het in de foodmaster. Maar met buitenbeentjes kan dat niet. Ik moet echt langs al die bochten. Dan pas krijg ik de viezigheid eraf. Zo heb ik alleen al een half uur nodig voor de wortels! Hutspot dan maar. Die peultjes komen morgen.

buitenbeentjes-een-heel-gesprek

Intens Zomers

De eerste vijf minuten probeer ik het nog snel te doen. Met een bot mes rats ik langs de schil. Maar door de bochten, vlieg ik over hele stukken heen. De schil grijnst me modderig aan. ´Mama wat ruiken wortels lekker hè?’ vindt Kim. Het is waar. Onder de kraan spoelt zij de drab eraf. Wat overblijft, ruikt intens zomers. En niet alleen de geur is intens.

Buitenbeentjes: één en al beleving

Die buitenbeentjes zijn één en al beleving. Kim kijkt haar ogen uit van al die vormen. Ze breekt er een af. Poetst er een op. En ik weet niet wat ik hoor. Verhalen en grappen komen boven drijven! En dat terwijl koken normaal ons kift- en driftuur is…

  • Buitenbeentjes? Heten ze zo? Kim wil weten waarom.
  • Kim wijst naar een gesplitst model wortel. Het lijken wel Barbiebenen in een spijkerbroek. Zie je die dwarse ribbels? Net echt.
  • Nog een gesplitste wortel. Ja net O-benen. Even voordoen hoe je met O-benen loopt.
  • X-benen zijn er ook bij. Pappa wil wel even voordoen hoe voetballers met X-benen lopen.
  • Een dun kronkelig model moet plat liggen. Net een draak. Ik maak snel een inkeping. ‘Nu kan hij vuur spugen’, vindt Kim. Met die mond.
  • Zelf zie ik een vlam in één van de bollere wortels. Ik snijd hem puntig en zet hem in de koelkastdeur. Goed tegen een burn-out. Om mezelf te herinneren aan dit kookplezier.
  • Een andere wortel lijkt volgens Kim op een handvat. Ze loopt er vrolijk mee te sjouwen alsof er een heel zware koffer aan zit.
  • Gelukkig bestaan er ook buitenbeentjes in andere soorten: paprika’s en komkommers. Morgen maak ik minestronesoep. Dan hebben we voor een paar dagen genoeg.

Zoet bezig

Kim kan lekker bezig zijn op weg naar het eten. Want Kim kan helemaal opgaan in groente. Paprikareepjes legt ze tegen elkaar aan. ‘Kijk een hartje!’ of in een bloem met geel en rood. Ondertussen snackt ze zo’n zoet knapperig reepje paprika. ´Mmm, deze is zoehoet!´ Zo schiet ik lekker op.

[ssba]

Comments are closed.

Posted in: Opvoeden

Auteur:

Kinderboekenschrijfster Claertje Frieke geniet van Utrecht, de stad waar ze met Fred en twee kano’s woont. Met Tim en Vera zijn ze vaak in andere steden om kunst te bewonderen. Als gezin woonden ze acht jaar in Afrika voor taalwerk. Vera en Tim kregen thuisonderwijs tot groep zeven. Claertje ontdekte de mogelijkheden van fantasie bij les in taalvaardigheden, check www.taalalseenjas.nl