Ik is niet moe! (over peuters die niet willen slapen)

Sinds enkele weken heeft onze kleine man besloten dat slapen niet echt zijn ding is. Waarom zou ik slapen, het is veel te leuk om nog lekker te spelen? Of erger nog, twintig keer uit bed te gaan en te KRIJSEN totdat er iemand komt die hem kalmeert? Maar hoe ga je daar nu mee om?

Het is lastig om een peuter van 2,5 jaar duidelijk te maken dat slapen toch echt wel belangrijk is. Daardoor is hij toch echt wel de hele dag een stuk vrolijker. Ook besluit hij zelf ineens niet meer te willen slapen overdag, mits wij erbij blijven (wat ook niet echt een fijne optie is). Ik is niet moe!

Afgelopen weken (nu 3 weken) is het echt een drama om de kleine man naar bed te brengen. We doen het hele ritueel van pyjama aantrekken, zelf een boek uitzoeken, tandenpoetsen, samen een boek lezen en dan gaat hij liggen. Denk maar niet dat hij dan zijn ogen dicht doet. Integendeel! Die mooie blauwe kijkers blijven wagenwijd open om te ontdekken. En als ze eenmaal dicht zijn en na 5 minuten weer open, dan is hij zwaar in paniek dat papa of mama er niet meer zit. Binnen 10 seconden is hij uit bed en staat hij boven aan de trap te gillen.

Goed, dan probeer je in alle rust met hem te praten om te kijken wat er aan de hand is. Hij wil dat wij blijven totdat hij in slaap valt. Dat werkt op dit moment. De eerste zes dagen duurde het 20 minuten voordat hij sliep en nu zitten we op circa 5 minuten. Maar dan die momenten dat hij erachter komt, dat we er toch niet zijn? Zoals midden in de nacht om 01.00 uur of 03.00 uur? Dan komt hij gerust en hij weet dat hij naar boven moet gillen om de aandacht van papa of mama te krijgen. Er zijn nachten wanneer hij niet meer wil gaan slapen in zijn eigen bed, hoe lang we ook blijven zitten en daarom zijn we 1,5 week geleden voor het eerst overstag gegaan en heeft hij tussenin geslapen.

De mededeling dat we dit niet vaker doen, is wel bij hem binnengekomen, want hij gaat op zich wel slapen in zijn eigen bed. Maar een hele nacht lang, daar denkt hij toch echt anders over. Omdat we niet willen dat hij tussenin ligt, staat nu het campingbedje klaar zodat hij dichtbij ons in slaap kan vallen. Ook dat werkt. Dit is natuurlijk geen blijvende oplossing, maar je moet wat om je eigen slaaptekort aan te vullen!

Is er een oplossing voor, dat je kind niet zo goed slaapt? Ik weet het niet, ik weet alleen dat het vermoeiend is en dat ik mijn geduld langzaamaan verlies. Toch probeer ik kalm te blijven, want er spookt vast iets rond in zijn hoofdje. Rust creëren voor het slapen helpt al heel veel. Regelmaat ook. Wij werken mee, nu hij nog!

Is het een fase? Is hij bang in zijn slaap, bang om alleen te zijn of heeft hij door dat hij binnenkort niet meer de enige is die aandacht krijgt? Wij hopen echt op het eerste…

Esther Edens Esther Edens is getrouwd met Wilmer, moeder van Sijmen (2013) en zwanger (augustus uitgerekend). Ze bakt, maakt smoothies, organiseert en bezoekt graag events en festivals. Schrijven doet ze voor werk en plezier. Ze krijgt er energie van! Daarnaast is ze dol op lezen, haken, eten en grappige uitspraken van kids. Meer lezen over Esther? Check haar blog www.esth.nl

[ssba]