By 30 januari 2018 Read More →

Daniëlland is passé! #autisme 113

Er is een fase voorbij! Daniël speelt niet meer met zijn fantasieland. Hij speelde al een tijdje niet meer met Daniël-land, maar nu kwam hij op het punt dat hij vond dat het weggegooid mocht worden. Die zag ik even niet aankomen. In de tussentijd is hij weer ‘back to basic’ en werkt weer vanuit zijn tekenblokken.

Lees ook: Daniël-land: zijn eigen wereld #autisme 51

Hierbij is uiteraard veel ruimte voor het openbaar vervoer. Hij bouwt nu ook verschillende wijken. Deze worden met kleur aangegeven. Ook worden er tegenwoordig huizen getekend. En dan ok nog meteen in perspectief! Dat is dus echt nieuw.

Verder gaat het eigenlijk heel goed in huize Hooghuis. Het algemene volumeniveau is wel veel te hoog. We zeggen dus minimaal 88 keer per dag dat hij niet zo moet gillen. Zachtjes praten, niet zo luid. Dat helpt dan wel 20 hele seconden, waarna het volume weer verhoogd wordt. Maar als je dat even negeert, gaat het best voorspoedig. Het schoolritme zit er lekker in. Hij gaat goed op school. Prima. Vorige week vrijdag vroegen zelfs twee kindjes of hij met ze wilde spelen. Zo heb je een half jaar geen speeldates, en zo heb je er twee op een dag. Mijn kindje wordt nog eens populair! Dat die dag nog mocht komen, zeg! Dus dat is wel fijn.

Citoweek

We hebben ook de Citoweek gehad. Hier was Daniël niet van onder de indruk. Dat was wel erg fijn. Ik ben erg benieuwd hoe dit gegaan is. Hij krijgt nu natuurlijk de toetsen van M7, na een half jaar in groep 7. Tot deze klas liepen ze ietwat achter qua leerstof. Hier kwam Daniël in groep 4 achter, en had daar erg last van. We hebben hem dus een aantal jaar moeten voorhouden dat het in de bovenbouw ‘goed’ zou komen. In groep 7 krijgt hij de leerstof van groep 7, zoals het ‘hoort’.

Dit was natuurlijk wel aanpoten, want in groep zes waren ze niet verder gekomen dan E5/M6 (eind groep 5/ midden groep 6). Dus de klas heeft een stuk van de leerstof overgeslagen. Hij krijgt ook iedere week huiswerk. Dit is hij, na wat kleine opstartproblemen, inmiddels helemaal gewend. Hij maakt uit zichzelf op woensdag zijn huiswerk. Soms doet hij het al op dinsdag. We hoeven hem er in ieder geval niet op te wijzen. Op donderdag vragen we wel of het af is, en bijna altijd is dit het geval. Daar ben ik uiteraard erg trots op. Hij vertelde vorige week vol trots dat hij op dinsdag zijn weektaak al af had. Hoe ze een weektaak hebben tijdens de toetsweek is mij een raadsel, maar het zal wel. Hij was trots en ik dus ook.

Ik hoor er niets over

Verder hoor ik niets over school, dus zal het wel goed zijn. Dit jaar zit hij in een samengestelde klas, met nieuwe kinderen. Dit is een combinatieklas van groep 7 en groep 8. En dat gaat ook helemaal prima. Hij wordt in ieder geval niet gepest. Ik weet niet of hij andere vriendjes heeft. Misschien heeft hij wel vaste speelkameraadjes, maar daar hoor ik niets van. Dit is jaren zo geweest en is verder oké.

Samenvattend, het is eindelijk enigszins rustig hier in huis. Er zijn natuurlijk de dagelijkse strubbelingen, maar dat is bij ieder gezin het geval. Dus ik geniet in stilte van de relatieve kalmte.

Daniëlle schrijft al meer dan twee jaar voor ons over haar leven met een zoon met autisme. Benieuwd naar haar andere artikelen? Je vindt ze hier.

(c) Can Stock Photo / prawny

[ssba]

Comments are closed.

Auteur:

Daniëlle Hooghuis is moeder van twee kinderen (zoon augustus 2007, dochter januari 2010). Haar zoon is autistisch, lees meer..