2016 Sint, de pret wint! #autisme 73

2016 is alweer bijna geweest,

dus was het weer tijd voor het Sinterklaasfeest.

De afgelopen jaren was in het huize Hooghuis altijd bal,

het ene stressmoment na het andere, dat was het geval.

November kwam, ik hield mijn hart vast,

ik dacht, er is altijd onrust met Sinterklaas, die oude gast.

 

Vorig jaar vertelde we Daniël het grote geheim,

het gaf hem rust, hij vond het fijn.

Wat bleek, de rust duurde maar even,

na ieder sinterklaasjournaal zat hij van de stress te beven.

De opluchting was dan ook groot toen de Sint weer ging,

met zijn vertrek was er ook een eind aan de waanzin.

 

In september waren de pepernoten en sinterklazen er alweer,

daar kwam het decemberseizoen, nog een keer.

Dit jaar wilde we de stress vóór zijn,

dus vertelden we Daniël nogmaals het geheim.

Warempel, deze keer leek hij het echt te snappen,

en begon hij zelf met Sinterklaasgrappen.

 

Sint heeft geen rust

Bijvoorbeeld, we lezen het eerste Harry Potterboek,

daarin is de Steen der Wijzen zoek.

Met deze steen word je oneindig oud,

ook al is hij niet van goud.

Dus, zo vertelde Daniël aan zijn zus

“Daarom heeft Sinterklaas op zijn oude dag geen rust!

Naast het slepen van alle cadeaus,

bewaart hij ook de Steen der Wijzen in en kleine doos!”

Linda slikt dit alles als zoete koek,

en twijfelt geen seconde aan de waarheid in een fantasyboek.

 

Zo heeft Daniël met dit feest dolle pret,

En is in ons huis een prettige sfeer gezet.

Soms wordt de stress hem toch teveel,

En vult het huis zich met gegil.

Meestal gaat dit snel weer voorbij,

En is onze zoon weer gezellig en blij.

Linda wordt door Sinterklaas soms ook wel gestrest,

Maar dan wordt het door Daniël weer recht gekletst.

 

Zo kwam hij vorige week na bedtijd naar ons toe,

hij kon niet slapen, hij was niet moe.

Het was een avond voor het zetten van de schoen,

tsja, als je toch wakker bent, mag je zelf je cadeautje in je schoen doen.

Hiervan heeft Daniël erg genoten,

en is daarna wel rustig naar bed geschoten.

Sinterklaas feest

Op 4 december vierden we Sinterklaas met de familie.

Dit is een gezelschap met 6 kinderen onder de 10.

Sinds de geboorte van Daniël vieren we Sinterklaas weer voluit,

met het stijgen der jaren kwam er steeds meer kindergeluid.

In de leeftijd variërend van twee tot negen,

hebben de kinderen natuurlijk heel veel cadeaus gekregen.

 

Ik heb Daniël het programma verteld,

daarom stond hij niet versteld.

Van wat er ging komen,

zodat zijn gevoel/humeur niet zou overstromen.

Dit gaf hem zoals gewoonlijk veel rust,

en heb ik hopelijk een inwendig brandje geblust.

 

Met 18 man was het een volle bak,

Gelukkig wel bij opa en oma thuis, daar voelt hij zich op zijn gemak.

Daniël had zijn beer naar beneden gebracht,

dus zat hij lekker te knuffelen, lekker zacht.

Bij opa en oma ligt exemplaar nummer drie,

De beren zijn verspreid over de hele familie.

Een aantal keer ging hij naar boven om zijn rust te pakken,

Terwijl de rest van de familie verder ging met cadeaus uitpakken.

 

Na afloop van het cadeau-uitdeelfestijn,

had mijn schoonmoeder een heerlijke maaltijd, erg fijn.

Na een paar happen trok Daniël zich weer terug,

snel weg uit die herrie en onrust, vlug!

 

Eenmaal thuisgekomen snel tandenpoetsen, pyjama aan,

Daarna kon Daniël nog even Lego bouwen gaan.

De structuur van Lego ontprikkelt hem snel,

Na zo’n drukke dag mag dat ook wel.

 

Samenvattend, Sinterklaas 2016 is goed gegaan,

Meestal zonder grote stress en lekker kalm aan.

Helemaal rustig zal het waarschijnlijk nooit zijn,

Maar zoals het dit jaar ging, vind ik superfijn.

Weer mooie momenten waar ik op kan teren,

Mocht het tij qua humeur toch weer keren.

Ik sluit dus af met een positieve noot,

Kleine jongens worden snel groot.

Ik ben zo trots als een pauw,

Daniël, mama houdt heel veel van jou!

 

Daniëlle schrijft wekelijks voor ons over haar leven met een zoon met autisme. Benieuwd naar haar andere artikelen? Je vindt ze hier.

 

[ssba]