Autiland, alias “Daniël-land” zijn eigen wereld | #autisme 15

Onze dochter heeft een zeer rijke verbeelding. Onze zoon is wat minder bedeeld op het gebied van fantasievolle vertellingen. Hij houdt het bij voorkeur bij de feiten (van de dienstregeling). Hierop is één grote uitzondering. Deze uitzondering heet “Daniël-land”. “Daniël-land” is de fantasiewereld die is bedacht door mijn schoonvader.

Onze zoon heeft het een tijd erg druk gehad met zijn eigen landje. Er moest namelijk een hele infrastructuur gebouwd worden. Niet alleen openbaar vervoer, maar ook het stratenplan en de bebouwing moesten ontwikkeld worden. Het land draait uiteraard om “Daniëlstad Centraal Station” in “Daniëlstad”. Hij is een tijdlang erg druk geweest met het bedenken van alle infrastructuur rondom het treinstation. Er is ook een “zusjedorp” en ze heeft haar eigen laan, de “zusjerotselaan”. Dit is een belangrijke hoofdweg in “Daniël-stad”. Er is ook een kleine rol weggelegd voor de rest van de familie. Mijn schoonmoeder heeft een eigen dorpje en ik heb mijn eigen “Daniëllehotel”. Ik heb begrepen dat ze hier goede koffie serveren. Over de roomservice heb ik nog niets gehoord.

Gelukkig woont onze zoon er niet alleen. Hij heeft twee heel gezellige buren. Koos en Sammy*. Ze zijn met zijn drieën hele goed vrienden en komen regelmatig bij elkaar op bezoek. Hij liep ook regelmatig naar de voordeur om Koos en Sammy binnen te laten. Tot we een tijdlang niets meer hoorden over Koos en Sammy. Bij navraag bleek dat ze verhuisd waren. Koos, Sammy en onze zoon hadden helaas niet erg diepgaande gesprekken. Dit vind ik wel jammer. Ik had het leuk gevonden om wat beter te beluisteren wat hij allemaal bedenkt als hij speelt. Hij is nooit spraakzaam geweest tijdens het spel. Dus de notie “pas op als het stil is bij de kinderen” gaat niet op in zijn geval. Bij zijn zusje daarentegen… Maar daar gaat deze blog niet over.

Zijn eigen wereld

Omdat hij zoveel met zijn eigen landje bezig was, hadden we hem een gepersonaliseerd verkeersbord (landenbord) voor zijn verjaardag vorig jaar gegeven. Op dit bord (blauw vierkant met gele sterretjes) staat dan “Daniël-land” in plaats van “Nederland”. Dit bord hangt op zijn deur en zijn kamer heet dus “Daniël-land”. Het spelen met “Daniël-land” staat nu weer op een lager pitje, omdat hij nu andere hobby’s heeft. Hij is nu zelfs zo erg fan van Donald Duck, dat hij een papiertje heeft geplakt en de tekst “Duckstad” over het woord “Daniël-land” heeft geplakt. Meneer woont dus tegenwoordig in Duckstad.

En op die manier borduurt hij verder op een structuur die door een ander is bedacht. Het lijkt erop dat het te moeilijk is om op eigen houtje een hele nieuwe structuur te ontwikkelen en onderhouden. Zijn zusje is juist heel goed in het verzinnen van fantasiewerelden en bijbehorende wezens. Hij kan dan ook heerlijk spelen met zijn zusje. Zij verzint dan de meest prachtige verhalen, en trekt hem daarin mee. Zij creëert de structuur, hij vult het in. En zo spelen ze samen heerlijk verder. In “Daniël-land” of “Duckstad” of “Het-land-van-de-grote-woeste-draak-die-alles-kapot-maakt-behalve-de-treinen-van-grote-broer”. Heerlijk.

*Ter bescherming van de identiteit zijn ook deze namen gefingeerd.

[ssba]