By 22 september 2015 0 Comments Read More →

Hetzelfde en toch anders door autisme | #autisme 14

Als mensen onze zoon (voor het eerst) ontmoeten, zeggen ze vaak achteraf dat ze helemaal niet hadden gemerkt dat hij autistisch is. Dit vind ik fijn om te horen. Onze zoon is ook een gewone jongen, met een klein beetje extra. Dat kleine beetje extra is dan ook de basis voor mijn wekelijkse blog hier.

Als je weet waar je op moet letten, is het meestal wel subtiel duidelijk dat er iets “anders” is. Als een kindje zich voorstelt aan een onbekende, zal deze zijn naam vertellen en daarna gaan spelen of bij bekenden zitten. Wat doet onze zoon? Hij stelt zich voor, geeft een handje en zegt: “Hallo, ik ben “Daniël”. Soms gaat hij dan even spelen, maar hij komt al gauw terug en zegt: “Ik ben heel erg geïnteresseerd in bussen.” Hierbij hoopt hij dan dat zijn gesprekspartner dit geweldig leuk vindt en een geanimeerd gesprek met hem gaat voeren over bussen in de regio. Soms kunnen ze even gezellig praten, maar het komt ook regelmatig voor dat onze zoon een monoloog afsteekt over de connexxion-app. Vertel hem ook niet waar je woont, want je krijgt meteen de hele dienstregeling van je wijk voorgeschoteld.

Structuur en ritme
Soms valt het wel op dat hij niet past in het standaard stramien. Zoals ik al eerder aangestipt heb, kan hij slecht omgaan met het breken van structuur en ritme. Dit varieert van complete schoolvakanties tot zondagsuitjes die in het water vallen door regen. Er is nog een specifiek aspect waarbij hij niet met verandering van structuur kan omgaan. Mijn man vindt het leuk om soms een (taal)grapje te maken.

Vandaag was de grap:

“Er zitten tien vogels op een hek. Ik schiet er 1 af met een grote knal. Hoeveel vogels zitten er nu nog op het hek?
… Nul, want ze zijn van de schrik weggevlogen.”

Na een paar seconden begon onze zoon uitgebreid te lachen en schateren. Prima, toch?

Maar toen was hij zo uit zijn doen dat hij de pot mayonaise ging zoenen en bezingen, als schrikreactie dat er een grap is verteld. De crux dat de grap juist leuk is omdat het een onverwachte twist heeft, valt erg moeilijk bij onze zoon. Dit weerhoudt ons er uiteraard niet van om stug door te gaan met dit soort flauwe grappen, maar het is toch wel jammer dat de rust dan wel verstoord is. Hij herstelt zich snel, dus dat is wel fijn voor de rust in huis. Hierbij hebben we dus wel geleerd dat we van tevoren moeten aankondigen dat er een grap komt, dan komt het goed.

>> LEES HIER: Andere artikelen over leven met autisme

Zo zijn er dus regelmatig kleine aanwijzingen dat hij net een beetje anders is dan zijn leeftijdsgenootjes zonder autisme. Het leuke hieraan is dat deze hints steeds mee veranderen met zijn ontwikkeling. En ben ik dus altijd benieuwd op welke manier zijn autisme zich over een paar maanden zal manifesteren. Een klein aspect van een grote jongen. Bijna hetzelfde, maar toch een beetje anders.

[ssba]

Auteur:

Daniëlle Hooghuis is moeder van twee kinderen (zoon augustus 2007, dochter januari 2010). Haar zoon is autistisch, lees meer..