Is autisme eng? | #autisme 6

Tijdens de zwangerschap van onze zoon, schreef ik graag mee op een internetforum gericht op jonge ouders. Ook tijdens de baby- en dreumestijd was ik daar veel te vinden. Gezellig kletsen over wat je meemaakt in die turbulente tijd. Ik heb het altijd een fijn medium gevonden. Enerzijds afstandelijk, want je kent elkaars echte namen niet, anderzijds heel intiem, omdat je een heftige tijd ‘samen’ deelt…

Autisme forum

Er is op dat forum ook een onderwerp (’topic’) over kinderen met autisme. Hierin delen ouders hun ervaringen en wisselen ze tips uit over de specifieke zaken waar ze tegenaan lopen. Ik wist dat dit topic bestond en klikte er soms op. Niet te vaak, want ik had er eigenlijk niets te zoeken. Steeds keek ik met een meewarige blik naar die ‘arme ouders’ die het maar moeilijk hadden met hun kroost. En telde ik mijn zegeningen, wanneer ik bedacht dat mijn kind heel standaard was.

Ik vond het beangstigend dat het ook mogelijk was dat je zoveel ‘problemen’ kan hebben in de verzorging en opvoeding van je kind. Hoe zouden die mensen dat volhouden? Dat er bij zoveel dingen heel bewust nagedacht moest worden in voorbereidingen, om later tot de conclusie te komen dat er alsnog heibel in de tent is? (Waar je dan weer stoom over afblaast op dat forum.) Ik kon me er bijzonder weinig bij voorstellen en was blij wanneer ik weer wegklikte.

Nu sta ik aan de andere kant van die lijn. Mijn zoon is autistisch. Inmiddels vind ik autisme niet meer eng. Ook wanneer ik andere gezinnen zie waarbij er extra uitdagingen spelen, heb ik geen medelijden meer. Ik zie gewoon een gezin waarbij duidelijker is dat ze specifieke uitdagingen hebben. Ieder huisje heeft zijn kruisje.
Is autisme eng? Van een afstandje misschien wel. Voor de buitenstaander valt autisme alleen op als het ‘fout’ gaat. Als je een gezellig uitje hebt en alles gaat gemoedelijk, zal niemand iets vermoeden. Maar ja, als het wel knalt, dan knalt het ook hard. En dat geeft meewarige blikken. Mijn doel is om door middel van deze blogs autisme een gezicht te geven. En daarmee hoop ik autisme eveneens een beetje minder beangstigend te maken.

>> LEES OOK: de overige artikelen over leven met autisme

[ssba]