Zon!

Isis en haar vader zijn voor de laatste keer dit seizoen aan het skiën bij een kleine helling in de buurt.  En terwijl het laatste hoopje sneeuw nog in de zon ligt te glinsteren heb ik de lente al in mijn hoofd. Wat zeg ik…de zomer mag van mij alvast beginnen!

Zonder jas, maar met mijn zonnebril op sleur ik de hond mee de heuvels in. Het voelt na meer dan een jaar hier in Zwitserland nog steeds als vakantie wanneer ik hier loop. Het is zo mooi en zo anders! Anderhalf uur later gaat het pad nog steeds alleen maar omhoog en besluit ik dan maar de zelfde weg terug te nemen. Vanaf hier is het boerengat waar we wonen meer dan geschikt voor een ansichtkaart! 

Ik ben stiekem net zo moe als de hond wanneer we thuiskomen. En wat is het warm! Nu het dan toch zo zomers voelt moet er ook maar meteen ijs op tafel komen! 🙂

In onze diepvries ligt standaard een bakje ingevroren stukjes overrijpe banaan. Voor onovertroffen lekker bananenijs. Supersimpel te maken! Zij legt het hier erg goed uit. En om het feest compleet te maken, maak ik in de magnetron wat kokosboter met een stukje pure chocolade zacht: tadaaaa, mijn eigen gemaakte harde-knisperige-chocoladelaagje!

In de tuin eet ik mijn ijsje op onder het gebrom van de Kärchers van de buren. Ook zij hebben de lente in hun bol 😉

[ssba]