Gered in de wachtkamer bij de gynaecoloog

Er zijn van die plekken waarvan je hoopt dat je er nooit een bekende tegenkomt. Daarmee bedoel ik bijvoorbeeld je zorgvuldig uitgekozen vakantie op die ene super te gekke en hele hippe camping. En daar wil je  dus niet die ene, nou net niet zo hele leuke, collega tegenkomen. Of wat dacht je van de sauna. Stap je net uit de hot tub om veilig je witte badjas aan te trekken: sta je oog in oog met je baas. Oepsss!

Nog erger dan bovenstaande is het tegen komen van een bekende in de wachtkamer bij de gynaecoloog!  Een bezoekje aan de gynaecoloog is al meestal niet echt een pretje. En wachtkamers in ziekenhuizen zijn over het algemeen ook niet echt een feest. En in die wachtkamer zit je altijd langer dan je hoopt. Het loopt namelijk uit. Daarom zijn de meeste patiënten goed voorbereid. Kinderen bij de oppas, een leuk boek of tijdschrift mee en dan maar hopen dat je snel aan de beurt bent.

Dag lieverd

Je zit daar dus in die ongezellige wachtkamer te wachten tot je opgeroepen wordt. Je drinkt een kopje kleffe ziekenhuiskoffie uit een plastic bekertje en bent verzonken in je boek. Dan hoor je ineens; “dag lieverd, ach wat leuk dat ik jou nu hier tegenkom!” Verschrikt kijk je op en je grootste angst wordt werkelijkheid: MEVROUW JANSEN!! De buurvrouw van je moeder, die altijd veel te hard én te veel  praat! “Dag mevrouw Jansen”,  antwoord je beleefd op zachte toon en je hoopt vurig dat zij ook haar toon dempt. Helaas, mevrouw Jansen gaat los…

“Schat ik wist helemaal niet dat je zwanger was!!!! Ja, ik dacht laatst al wel dat je wat dikker was geworden. Wat leuk zeg.

Ach wat zal je moeder blij zijn.  Leuk hoor, dus ze wordt oma. Kind,  wat heerlijk voor jullie. Heb je al een echo gehad meis?

Ja laat ze maar goed kijken hoor. Voor je het weet zien ze er een over het hoofd. Dat gebeurt hoor; echt waar. Mijn buurvrouw en daar de dochter van die had een nicht. En wat denk je: niet goed gekeken hè. En na negen maanden: verrassing! Piepte er zo nog een kindje naar buiten. Dan schrik je hoor. Nou die bevalling dat is me ook wat. Nou kind ik heb het drie keer meegemaakt en ik kan je  zeggen: je kunt nog beter aangereden worden door de tram. PIJN, PIJN: echt verschrikkelijk is het. Je zou het je hond nog niet aan doen…

Nog niet aan denken hoor. Eerst lekker genieten kind! En je krijgt er zooooo veel voor terug!”

Je nipt nog even aan je koffie. Je schraapt je keel. Dit gesprek gaat volledig de verkeerde kant op. Je zoekt tevergeefs naar een groot gat in de grond. Een groot, gapend gat waar je in kunt verdwijnen. En dan ineens…

Gered

“Mevrouw de Jong? Loopt u maar even met mij mee.” Je kijkt op en daar staat de assistente.  Ze geeft je een dikke knipoog en zegt: ” u moet toch even in de andere wachtkamer wachten”. De lieverd heeft aan de balie alles kunnen horen en komt je redden uit deze vreselijk gênante situatie.

Ze kennen je hier wel, want je komt hier soms drie keer in de week voor echo’s. En niet om te zien of je zwanger bent van één of twee kindjes, maar omdat je vurig gewenste zwangerschap al jaren op zich laat wachten. Opgelucht neem je plaats in de andere wachtkamer.

Voor mevrouw Jansen is de wachtkamer een gezellig uitje. Voor mevrouw de Jong is de wachtkamer een ruimte van hoop en twijfel. En voor de assistente is het just another day at the office.

De wachtkamer bij de gynaecoloog zit vol verhalen.

[ssba]

Comments are closed.

Posted in: Zwanger en Baby

Auteur:

Rachèl is getrouwd en mama van een peuter en een kleuter. Ze is werkzaam als doktersassistente. Lees meer >>