De kerstman bestaat niet en Saint Nicolas is nep…

Sinds de feestdagen in aantocht zijn, komen er een hoop vragen…met een hoop onpedagogische, snel bij elkaar verzonnen antwoorden als resultaat:

“Natuurlijk vindt Sinterklaas jou wel in Zwitserland. Gewoon je schoen zetten en hard zingen.” “Hij stuurt vast wel een Pietje hiernaartoe.” “Oh…een Amazonpakje in de brievenbus! Wat goed dat Sinterklaas die alvast opstuurt, snel bewaren voor pakjesavond.”

“Wat zeg je, komt Sinterklaas ook bij jou op school? Nee, maar dat is Saint Nicolas. Die is natuurlijk nep. Sinterklaas spreekt toch geen Frans?” “Nee, dat zou inderdaad een beetje gek zijn.”

“Na pakjesavond is het echt afgelopen met de cadeautjes, nee, de Kerstman brengt ons niets.” “Omdat hij niet echt bestaat natuurlijk. Stel je voor: met vliegende rendieren en elfjes… “ “De vaders en moeders kopen de cadeaus omdat Sinterklaas niet bij Zwitserse kindjes langs komt. Nee, daar heeft hij het natuurlijk veel te druk voor.” “Ja boffen voor die Zwitserse kinderen dat hun ouders mogen uitkiezen wat ze krijgen.”

Opvoedkundig totaal niet verantwoord. Zou je zeggen…

Maar sprookjes zijn van alle tijden. Ik kon er vroeger geen genoeg van krijgen. Van Sinterklaas, van elfjes, van Sneeuwwitje en Rapunzel. Was hevig teleurgesteld toen mijn ouders vertelde dat de eerste niet bestond. Kon tranen met tuiten huilen om het Meisje met de Zwavelstokjes. 

“If you want your children to be intelligent, read them fairy tales. If you want them to be more intelligent, read them more fairy tales” is het beroemde advies van Albert Einstein.

Net te laat voor Sinterklaas zag ik dit waanzinnig mooie sprookjesboek, uitgebracht ter ere van 200 jaar Grimm in 2012.

En zo  heb ik alweer een van mijn eigen leugentjes ontkracht: de Kerstman heeft wel degelijk een cadeau voor onder onze kerstboom 🙂

[ssba]