Een wapenverbod bij ons thuis

Een tijd lang had mijn zoon (net 4) geen interesse in vechten. Hij was wel druk, maar speelde met zijn grotere zus lekker mee met het keukentje, puzzels en knutselen. Ook voor zijn pop zorgde hij goed. Totdat Netflix een intrede deed in ons gezin en hij zelf een eigen smaak ontwikkelde voor vechtfilmpjes. Wat een verschil!

Ineens heb ik een Ninja die vechtend door het huis springt. ‘Tsjo!Ttsjak! Kabeng. Ik ben jouw heerser.’*

Bah! Het hoort er vast bij, maar bah. Ik heb gewoon een hekel aan geweld – ok, wie niet? – en word onrustig van dat gevecht. Uiteraard is het nog onschuldig, maar ik wil liever een geweldloos huis. Krijg ik door die filmpjes juist een kind dat slaat, bijt en schopt? Of is het spelen en is het normaal? Dat laatste lijkt het geval als ik zo om me heen kijk. En toch vind ik mijn zoon wat agressiever geworden. Gelukkig is daar Google.

foto: Pim Geerts

Wat is er goed** aan stoeien?

Wow, ik lees een stukje op Ouders van nu over stoeien. Dat het vanaf een jaar of drie echt goed is voor je kind. Dat is precies de leeftijd waarop mijn zoontje dat ging doen! Je kind leert onder andere:

• risico’s te nemen
• het verschil tussen goed en fout (stoeien mag, keihard schoppen niet)
• zijn agressie te beheersen
• kortom zijn zelfvertrouwen groeit!

Stoeien blijft er dus in ieder geval in bij ons thuis! Waar ligt alleen de grens met agressie.

Jongens zijn fysieker

Jongens lossen vaak een ruzie al vechtend op. En uiten boosheid met agressie. Een schop of een stomp is snel gegeven. Van nature zijn ze gewoon veel fysieker. Ze testen zo ook wie het sterkste is en hebben een uitlaatklep. Mijn zoon test dit uit bij buurjongens van twee jaar ouder. De buurjongens houden echt niet altijd rekening met het feit dat hij een kop kleiner is. Dus ik sta soms echt versteld hoe hij er vol in gaat en verwonder me dat hij blijft staan.

Sommige mensen vinden overigens dat deze agressie er van nature bij hoort en we jongens te weinig zichzelf laten zijn, anderen dat je alternatieve manieren moet vinden om je kind een ruzie te laten uit’vechten’. Praten bijvoorbeeld. En dat een opgeruimd huis helpt in minder agressie….

Agressie op tv

Er zijn veel onderzoeken naar de invloed van agressie in filmpjes op je kind. Ergens geloof ik ook wel in een negatieve invloed. Maar ik lees iets waar ik eigenlijk wel van schrik. Dat dit meer negatieve gevolgen kan hebben als je kind werkelijkheid en fantasie nog niet kan scheiden. En dat is volgens mij echt wel later dan 4 jaar! Ook is het verstandig om mee te kijken met je kind. Terwijl we Ninjago vaak aanzetten zodat we even rustig kunnen koken. Oeps…

Speelgoed pistolen

Uiteraard volgde ook een dag dat mijn zoon in de Intertoys vroeg om een pistool (ofwel ‘piewer’). Daar heb ik al helemaal iets tegen. Er is genoeg geweld in de wereld, dan ga ik toch mijn kind niet stimuleren om er in een spelletje gewoon gezellig van te maken? Net als een chocoladesigaret met Sinterklaas, die geef ik ook niet. Zin om hierover te googlen had ik niet. Genoeg heftige inzichten op één dag.

Ik heb de grens qua wapens getrokken bij een zwaard en schild. Uiting van agressie? Ja. Een gebruikelijk wapen in deze wereld vol geweld? Nee. Daar moet hij het mee doen. En met minder Ninjago en meer Free Rein en de Ponysittersclub met zijn zus. Gelukkig vindt hij het prima!

Ik ben benieuwd hoe dit in jullie gezinnen gaat en wat jullie ervan vinden. Laat je het ons weten op Facebook?

*  Rara welke filmpjes kijkt hij ?
** Positief bekijken, Suus

[ssba]