Advertisement

Uitdagingen voor jongensmoeders

In vergelijking met mijn zusje, die vooral van ‘de afdeling poppen’ was, was ik meer een ‘jongensmeisje’. Veel spelen met de buurjongens, als grootste verjaardagswens een A-Team trui, hutten bouwen, voetballen en crossen op fietsjes. Nog steeds houd ik van ‘jongensachtige’ dingen. Ik houd me vaak ook beter staande tussen de ‘mannen’, dan met een groepje dames. Dat ik ooit een jongetje kreeg, verbaasde me dus eigenlijk ook niks. 

Ik dacht dat het hebben van een zoon niet zoveel uitdagingen voor me zou hebben. Veel van die dingen die jongens doen, deed ik als kind ook, dacht ik. Boy, what was I thinking?!? Ons huis is inmiddels een echt mannenhuishouden geworden. Af en toe prop ik er iets roze in (die vrouwelijke touch, hè), maar dat is best een uitdaging. Inmiddels ben ik met al mijn pasteltinten al bijna verbannen naar onze caravan.

Uitdagingen voor jongensmoeders

Als jongensmoeder loop je gewoon tegen dingen aan, waar je je gewoon maar het beste op kunt voorbereiden. Klaar! Hieronder mijn lijstje.

#1 Kleding kan écht maar één dag mee.

Hoe hij het doet, weet ik niet. Maar na één dag zien kleren eruit alsof ze al de hele week zijn gedragen. Het restant van de lunch zit op zijn T-shirt, zelfs op zijn bril zitten melkvlekken. Op de broek zitten standaard groene knieën (‘ik maakte toch een vette sliding, mam!’) en de achterkant van diezelfde broek is zo zwart dat ik me afvraag of hij op een net-geteerde weg is gaan zitten. De wasmand puilt uit van zijn kleding. Yes, jongens zijn (meestal) niet zo netjes.

#2 Alles wat wielen heeft en veel lawaai maakt, is interessant.

Als 3-jarige dreumes riep hij al dat hij ‘werkman’ wilde worden, nadat ze in onze straat met grote voertuigen aan het asfalteren waren. Met open mond stond hij de hele dag te kijken, hoe de ‘werkmannen’ aan het werk waren.

Speelgoedauto’s vlogen door de kamer en alles gaat gepaard met veel ‘vroem, vroem’ en harde knallen van tegen elkaar botsende auto’s. Mocht je denken dat dat in de loop der jaren minder wordt; nee, absoluut niet! Het verschuift alleen van speelgoed naar games en ander ‘stoer’ gedrag.

Zo wordt er tegenwoordig door mijn 9-jarige gezeurd ‘waarom hij als enige in de klas geen GTA 5 mag spelen op zijn Xbox’. Los dat ik dat argument zelf ook altijd gebruikte (en het dus ook niet geloof), is het een spel met een leeftijdsgrens van 18+. Do I need to say more?

#3 Ruw, ruwer, ruwst

Ik dacht dat ik niet echt een pussy was, maar mijn zoon is een categorietje erger. Niets leukers dan je moeder de stuipen op het lijf jagen door haar tijgerend te besluipen en vervolgens keihard ‘boe’ te roepen. Om daar vervolgens helemaal om in een deuk liggen. Stoeien met vriendjes of je ouders is echt helemaal ’tha bomb’. Met een sliding worden vriendjes met grof geweld onderuit gehaald. En stoeipartijen zijn niets anders dan een warboel van armen en benen. Om over die afgrijselijke knokige ellebogen en knieën die in je lijf gepord worden, nog maar te zwijgen.

#4 Blauwe plekken en (schaaf) wonden zijn al-tijd aanwezig!

Door al het gestoei, kunst- en vliegwerk en andere, bizarre capriolen, zijn blauwe plekken altijd aanwezig. Vallen en stoten-gel had ik, toen Job nog kleiner was, standaard in mijn tas zitten. Tegenwoordig wordt er wat zwaarder geschut ingezet. Van blauwe plekken zijn we nu vaak over gegaan op (schaaf)wonden. De benen van onze zoon zijn standaard bezaaid met blauwe plekken en wondjes. Als je niet tegen bloed of ander (klein) leed kan, dan heb je als jongensmoeder een probleem.

Hansaplast heeft daarvoor iets slims bedacht: 3 producten die je handig kunt combineren voor een complete wondverzorging. Gericht op reiniging, bescherming en genezing. Met de Hansaplast Wondspray reinig je als eerste de wond tegen infecties. Handig met een spray, dus geen gedoe met watjes en dergelijke, die je met uitjes of op vakantie natuurlijk altijd nét niet bij de hand hebt.  De spray prikt niet en (halleluja) is kleurloos, zodat je kind dus niet geel-oranje rondloopt. Een pleister erop en spelen maar! Hier zijn de Hansaplast pleisters van Star Wars erg populair. De derde stap is het gebruik van de nieuwe Hansaplast Wondhelende zalf. Super handig, het helpt wondjes twee keer sneller te genezen én vermindert risico op littekens. De zalf kun je gebruiken van dag 1 onder de pleister, totdat de wond helemaal genezen is.

Test Hansaplast Wondhelende zalf

Klinkt goed, maar werkt het ook? Ik heb bij Job een tweetal wat diepere schaafwonden eerst gereinigd en daarna ingesmeerd met de Hansaplast Wondhelende zalf. Stap 2 de pleister had hier niet zoveel zin, omdat de schaafwonden vrij lang waren. De Hansaplast Wondspray prikt inderdaad niet, constateert het proefkonijn opgelucht. De zalf voelt zacht aan en Job zeg dat ook, gelukkig. We hebben het daarna twee keer daags ingesmeerd en de wond is echt mooi genezen.

Bij ons zit de spray en zalf inmiddels standaard in de verbandtrommel en ik zou het nu ook meenemen als we een dagje weggaan. Ik hoop nu dat Hansaplast nog een klein doosje ontwikkeld met deze 3 producten in een miniverpakking. Iets wat je zo in een kleinere handtas kunt doen. Zou ik echt super handig vinden. Ik denk meerdere moeders met mij.

# 4. Van poep en pies naar boeren en scheten

Van schaterend om grappen met poep en pies als klein mannetje naar te pas (en onpas) naar boeren en scheetjes laten. Om vervolgens met ondeugende ogen naar mij te kijken, want hij weet écht wel dat ik het niet tof vind..

#5 Rust bestaat niet

Of het nu de tegen elkaar knallende autootjes zijn, het bijpassende motorgeluid, het pang-pang van stokken, die als geweren dienen. Het gejuich als Ajax een doelpunt maakt of gewoon het eindeloze gekwebbel. Stilte kennen we hier nauwelijks. Ja, na bedtijd van onze kleine man.

#6 Wiebelen en friemelen

Soms kan ik enigszins jaloers kijken naar die mooie Instagramfoto’s van kindjes rustig knutselend aan tafel. Of eindeloos rustig kleurend aan een kleurplaat. Hier moet gerend, gewiebeld en gefriemeld worden. Een kleurplaat is hier nog nooit afgemaakt, knutselwerkjes worden al snel terzijde geschoven, want KLAAR! Bewogen moet er worden. Eindeloos kan de voetbal tegen de muur geschopt worden (ook zo’n leuk geluid, vergeten bij #5…), op de trampoline worden de hoogste salto’s gemaakt en vanaf het muurtje in onze tuin kan hij perfect precies op de trampoline springen.

#6 Stoer 

Met verbazing aanschouw ik dit puntje al enkele jaren. Testosteron is écht al voor de puberteit overvloedig aanwezig. Want stoer doen ‘it is’. Er worden spierballen vergeleken, gesproken over ‘de stoere jongens’, gestunt met de fiets (hallo fietsketting die er nu voor de 100e keer afligt) en afgelopen week spande de kroon. Voor mijn lachspieren dan… Dennis, zijn vader, haalde zijn net gerestaureerde VW Kever op. Zoonlief vroeg of hij de volgende dag even naar school kon worden gebracht met de Kever. “Kan ik op school even showen! Kun je dan ook nog wat extra gas geven pap?”

#7 Altijd honger

Toen hij kleiner was, was hij al dol op eten. Maar nu hij richting de 10 gaat, is het voedsel niet aan te slepen. Een half uur nadat hij drie boterhammen verorberd heeft, wordt er alweer aangegeven dat hij ‘honger’ heeft. En echt niet alleen vanwege snoep. Nee, appels, snoeptomaatjes, bananen en het liefst ook nog een cracker erbij. Een gevulde koelkast is als jongensmoeder echt een must.

Dit artikel bevat producten die ons zijn toegestuurd voor een review.

[ssba]

Comments are closed.

Posted in: Opvoeden

Auteur:

Nicole is eigenaar van MoodKids, getrouwd met Dennis en moeder van zoon Job (2008). Na een korte carrière als juf en bij verschillende uitgeverijen te hebben gewerkt, is ze gestart met MoodKids. Daarnaast heeft ze samen met Dennis een marketingcommunicatiebureau.