By 23 november 2017 Read More →

Ik ben een control freak kinda mom

‘Laat het los…’, roep ik regelmatig naar mijzelf wanneer ik weer eens drastisch alle controle lijk te verliezen. Want als werkende moeder verlies je die controle nogal eens. Best frustrerend voor een control freak.

Voor iemand die graag ALLES ALTIJD en OVERAL onder controle heeft, is het moederschap een ware uitdaging. Zeker als je werkt. Je ontkomt er immers niet aan dat je kinderen wel eens bij een ander zijn. En dan raak je eens te meer verzeild in situaties waarin het vooral NIET gaat zoals jij dat wil. Accepteren en loslaten zijn het nieuwe credo.

Control freak moeder en het KDV

Laatst nog. Ik breng mijn bloedjes van kinderen altijd naar het KDV in de veronderstelling dat er gegeten, gedronken en getukt wordt, zoals ik dat al honderd keer heb uitgelegd. Hoe moeilijk kan het immers zijn? Flesje zus, crackertje zo, slaapje van dan tot dan… Door de vaste leidsters op de groep van mijn jongens worden mijn bevelen altijd braaf opgevolgd.  Ik maak mij er nauwelijks druk om. Dat op zich is al een unicum voor een control freak als ikzelf.

Tot die bewuste dag dus. Leidster A en B waren er beiden niet. Vakantie en een ziekmelding werd mij meegedeeld. Mijn zoons keken die ochtend tegen een wildvreemde snoet aan, overgeleverd aan de goden. Tot groot ongenoegen van onze jongste die meteen in mama’s jas dook. Kon die beste invalster natuurlijk ook niks aan doen, maar het gaf mijn control freak kinda zelfvertrouwen meteen een fikse deuk.

Pain in the ass als het om mijn kinderen gaat

In opperste paraatheid stond ik klaar om mijn commando’s te geven aan de nieuweling op de groep. Gelaten en lichtelijk ongeïnteresseerd nam ze het in haar op. Ik had niet het idee dat het aankwam in die hersenpan van ‘dr. Met open mond bleef ze mij aankijken alsof ze het in Keulen had horen donderen. “Moet je het niet even opschrijven?”, gaf ik vriendelijk doch dwingend aan. Ik kan een pain in the ass zijn als het gaat om mijn kinderen. “O ja, dat kan ik wel even doen… Wat zei je ook alweer?”

Bleef het daarbij dan had ik het misschien nog kunnen ‘accepteren’. Maar als klap op de vuurpijl was het een chaos van jewelste op de groep. Ik telde in de gauwigheid wel 10 kinderen op één leidster… Speelgoed vloog door de lucht en de huilende kinderen waren niet op één hand te tellen. Je begrijpt: rustig naar mijn werk gaan en vertrouwen op het feit dat het allemaal vanzelf wel goed komt… Dat kon deze control freak kinda mom niet!

Loslaten kwam niet in mijn vocabulaire voor

Ik trok het kunnen van de pedagoge in kwestie sterk in twijfel en dat stak ik niet onder stoelen of banken. “Dit kon toch niet zo…” Linksom of rechtsom, ik zou dit niet zomaar onopgemerkt voorbij laten gaan. “Waar is de schoolleiding?” Je begrijpt: loslaten was op dat moment niet iets dat in mijn vocabulaire voorkwam. Ik heb welgeteld vier keer gebeld die bewuste ochtend. Ik moest mijzelf er immers van verzekeren dat er voldoende rust, reinheid en regelmaat zou worden aangeboden aan mijn oogappels.

'Laat het los…', roept Roelina regelmatig wanneer ze weer eens de controle lijk te verliezen. Maar het is zo moeilijk voor deze control freak moeder...

Alles was goed gegaan, thank god!

Afijn… Die ochtend kroop de tijd voorbij, ik kon de klok wel vooruit kijken. Toen deze dan ook ein-de-lijk 12 uur sloeg, stoof ik als een razende roeland richting het KDV om mijn bloedjes van kinderen te redden uit de klauwen van pedago-dzilla. Wat bleek? Beide zoons leefden nog. Thank god!

Zoonlief nummer één zat vol verhalen over wat hij die ochtend allemaal gedaan had. Zoon nummer twee was weliswaar moe, maar had ogenschijnlijk heerlijk gesmikkeld van een broodje. Zijn mondhoeken waren daar het bewijs van. Er was niks raars gebeurd, alles was goed gegaan.

Welkom control freak moeder, in de realiteit die het moederschap heet

En ik? Ik heette mijzelf weer eens welkom in de ongecontroleerde realiteit die men het moederschap noemt. Diezelfde realiteit waarin het merendeel van de dingen anders gaan dan je ze vooraf bedacht hebt. Ik kwam weer een stapje dichterbij het ‘loslaten.’

“Ze leert het nog wel hoor, die control freak kinda mom!”

>> Lees ook: Het lesje dat ik leerde van mijn kind


(c) Can Stock Photo / dolgachov

[ssba]

Comments are closed.

Posted in: Opvoeden

Auteur:

Roelina is een ‘working mom’ van twee zoons (Finn en Olle) en een engelmeisje (Jasmijn), dat 2 weken na haar geboorte is overleden. Ze is gelukkig ongetrouwd met haar allerbeste vriend waarmee ze samenwoont in, zoals zij zelf zegt, haar huishouden van Jan Steen. Roelina werkt 36 uur in de week in de marketing en propt haar vrije tijd vol met hobby’s.