De terreur van paasdozen en sintsurprises

De reden waarom wij het Kinderkookkafé hebben opgericht was omdat wij vonden dat kinderen te veel in een vrijblijvende speelwereld werden geplaatst. ‘Ga jij maar in je hoekje spelen, dan maak ik het eten klaar’. Wij vonden dat kinderen naar draagkracht deel moesten nemen aan de maatschappij. En niet dat ouders alles regelen.

We ondervonden dat kinderen groeiden naarmate ze meer verantwoordelijkheid kregen, als ze in het Kinderkookkafé mochten koken, bedienen, afrekenen en afwassen. Als er een feest was in het Kinderkookkafé of een bijzondere gebeurtenis, maakten de kinderen uiteraard zelf de hapjes en liepen met die hapjes en zelfgemaakte drankjes rond. Ze dekten de tafels mooi en versierden de ruimte.

Waarom willen ouders alles regelen?

Toen ik later met mijn kinderen op de basisschool rondliep, verbaasde ik me (en eerlijk gezegd ergerde ik me ook) aan het feit dat als het serieus werd (namelijk als de school versierd moest worden voor het kerstfeest of Sinterklaas), dat dan opeens ouders avonden bezig waren. Ik riep dan dat er 400 leerlingen waren die dat prima zelf konden doen! Maak gebruik van die kinderen. Laat ze zelf hun school versieren!

Want als je dat als ouders opeens gaat overnemen, dan zeg je eigenlijk: ‘jullie kunnen dat niet, dus wij als ouders nemen het even over’. Hetzelfde geldt voor het maken van surprises en paasdozen: als je het gaat overnemen van je kind, geef je het te kennen dat je geen vertrouwen erin hebt dat het dat zelf kan. Dan wordt het een wedloop tussen ouders.

Op 1 april stond er een verontrustend artikel in het Parool over ouders die zich drie keer een slag in de rondte knutselden op de prachtigste paasdozen. Surprises die door drie vaders naar binnen getild moesten worden. En andere, minder creatieve ouders die met angst en beven het komende verjaarspartijtje van hun kind tegemoet zien en zich suf piekerden wat voor leuke en bijzondere traktatie ze nu weer moesten maken.

Is dat goed voor het zelfvertrouwen van je kind? Nee! Is het goed voor het ontwikkelen van verantwoordelijkheid? Nee! Word je een betere moeder of vader als je zelf de knutselwerkjes gaat maken? Nee!

Tips voor paasdozen

Nu Pasen in aantocht is, wil ik graag de volgende tips aan leerkrachten en ouders geven.

Je hebt van die ouders die alles regelen voor hun kinderen. Alles moet perfect zijn. Dat leidt tot hysterische surprises en paasdozen waar uiteindelijk iedereen stress van krijgt. Bovendien geef je een signaal aan je kind af, dat hij het niet goed doet. Kindercoach Charlotte licht toe.

Leerkrachten:

  • Geef duidelijke instructies aan kinderen en ouders dat het kind zelf een paasdoos voor een ander kind maakt. Als ouders zo graag een paasdoos maken, doen ze dat maar voor een collega.
  • Laat met een paar voorbeelden zien wat er bedoeld wordt. Gewoon een leuke doos versierd met een strik, een tekening, plakletters of uitgeknipte plaatjes, of gekleurd plakband.
  • De inhoud ook duidelijk aangeven: wat lekkere rauwkost: minitomaatje, augurkje, maiskolfje, worteltje. Een gekleurd of beschilderd hardgekookt ei. Een lekker broodje of wrap of pitabroodje. Eventueel een croissant.

Ouders:

  • Leg uit wat er bedoeld wordt met het maken van een paasdoos voor een ander. Dat het erom gaat dat je je verdiept in wat die ander leuk en lekker zou vinden. Dat je met aandacht iets maakt voor een ander kind. En hoe belangrijk en uitdagend dat is om je in te leven in de ander.
  • Zeg tegen je kind dat het in een uur die mooie doos moet maken. Niet te lang, want dan wordt het huiswerk. Dat jij voor papier, stiften, plakband etc zorgt en dat hij zelf aan de gang gaat. Spreek duidelijk af wat er verwacht wordt (laat de voorbeelden zien) en spreek ook af, dat als je het resultaat mager vindt, je nog kan vragen of hij nog iets extra’s toevoegt.
  • Geef hem een budget en laat hem zelf inkopen doen. Of ga mee maar laat je kind zoveel mogelijk zelf met ideeën komen.

En als je kind een iets mindere paasdoos of surprise krijgt, omdat dat andere kind nu eenmaal niet zo creatief is… Helaas! Natuurlijk is dat een teleurstelling, maar dat hoort ook bij het leven. Je kind komt daar heus wel overheen. Maar ga alsjeblieft als ouder niet zitten invullen en helpen.  Want je kind is dan allang afgehaakt als het merkt dat jouw vertrouwen in hem erg laag is.

[ssba]

Comments are closed.

Posted in: Opvoeden

Auteur:

Charlotte Borggreve is naast moeder van drie ook orthopedagoge en kinder- en jongerencoach en heeft een eigen praktijk in Amsterdam Centrum.