De nieuwe symboliek van nagellak

Symboliek is iets waar ik me af en toe stevig aan vastklamp. Helemaal in deze donkere dagen voor  kerst die weer gevuld waren met terrorisme, dood en verderf. Toen ik de foto’s en de beelden zag van de chaos op de kerstmarkt in Berlijn schrok ik me in eerste instantie natuurlijk kapot. Twaalf doden en tientallen gewonden. Vreselijk. Maar wanneer in tweede instantie blijkt dat velen er zich de dagen daarna niet van laten weerhouden om kerstmarkten in binnen- en buitenland te blijven bezoeken, dan voel ik trots van binnen gloeien. ‘Laat je niet bang maken’, zo is de teneur.

‘Maximal unbeeindruckt’, noemen de Duitsers dat, volgens de Volkskrant. Anders gezegd: niet in het geringste onder de indruk van de aanslag. Ruim een dag later wemelt het pal naast de kerstmarkt op de Wilmersdorferstrasse dus van de herdenkingskaarsjes. Ondanks de vreselijke tragiek, zorgt deze, talloze keren gefotografeerde, kaarsenzee mijns inziens voor een mooie symboliek bij deze tragische gebeurtenis.

Bij ‘nieuw leven’ zijn dergelijke symbolische gebeurtenissen natuurlijk ook onbetaalbaar. Zo maakte ik ooit de bruidsreportage van mijn nicht en haar aanstaande. Ik wilde hen fotograferen in het weiland. We moesten extra voorzichtig doen. Ze was namelijk hoogzwanger. Toen ik de eerste foto’s op die specifieke plek wilde maken, vloog pal achter hen ineens een ooievaar door mijn camerazoeker.

‘Als je een vlinder ziet vliegen, denk dan aan mij’

Dergelijke symboliek speelde recent ook sterk op toen de pas overleden moeder van een muziekvriend zichzelf een paar dagen voor haar dood vergeleek met een vlinder. Tegen haar kleinkinderen zei ze: ‘als je in de zomer een vlinder ziet vliegen, denk dan aan mij’. Toen ik deze week met diezelfde muziekvriend in onze bandruimte aan het oefenen was, vonden we daar aan het eind van de avond een dode, maar verder prachtig onaangetaste, dagpauwoog. Ze had haar vleugels fier en krachtig uitgespreid maar ze had het niet gered. Ik hoefde geen woord aan deze symboliek vuil te maken. Ik zag in zijn ogen dat hij aan hetzelfde dacht.

Nog zo’n mooi voorbeeld van symboliek tijdens een, veelal, tragische gebeurtenis? Jaren geleden was een, normaal o zo schuchter, roodborstje minutenlang deelgenoot van de begrafenis van de opa van mijn vrouw. De vogel bevond zich pal tussen de rouwenden. Degenen die het zagen, konden een glimlach op hun gezicht niet onderdrukken.

Tijn, ‘een eeuwig mooi verhaal’

Maar het mooiste stukje symboliek van de afgelopen tijd, komt in mijn ogen rechtstreeks van de 6-jarige Tijn uit Hapert. Eerder deze week brachten hij en zijn vader de nagellakactie ‘Lak-Aan’ bij de 3FM Serious Request in Breda onder de aandacht. Daarmee wilden ze graag ‘ongeveer 100 euro’ binnenhalen voor het goede doel van het Rode Kruis (longontsteking bij kinderen in Afrika tegengaan). Maar tegelijkertijd wilden ze ook aandacht vragen voor de ziekte DIPG (hersenstamkanker).  Tijn lijdt daar namelijk aan en hij wordt niet meer beter.

Binnen een dag had de 6-jarige nagellakker al 4 ton opgehaald. In zijn kielzog zijn er talloze kinderen nagels aan het lakken voor dit goede doel. Waaronder onze 8-jarige zoon (‘Dus Tijn wordt niet meer beter en hij gaat tóch geld inzamelen? Dan help ik hem mee!’) die op zijn basisschool ook aan het nagels lakken geslagen is. In zijn klas haalde Job 35 euro op. We hebben het bedrag inmiddels overgemaakt.

Nu ik deze column schrijf (zaterdagmiddag), staat de teller van Tijns persoonlijke Serious Request-actie al op meer dan 2,2 miljoen euro. ‘Een voorbeeld voor ons allemaal, een held, een eeuwig mooi verhaal’, zong Sanne Hans emotioneel en breekbaar tijdens Serious Request. Ik ben het daar helemaal mee eens. Maar wil er graag aan toevoegen dat de symbolische waarde van nagellak vanaf nu voor altijd een randje Tijn heeft gekregen.

[ssba]