Ik heb geen meisje-meisje

Afgelopen week las ik een paar blogs over stereotypes en vooroordelen die me aan het denken hebben gezet. Ook mijn dochter deed dat vorige week. Toen ze haar spaarpot leegde en een Spidermanpak kocht. Met voorgevormde spiermassa liep ze als een stoertje door de stad. Om in de middag weer een bloemetjesjurkje aan te trekken. Geweldig! Weg met roze voor meisjes en blauw voor jongens, omdat het zo hoort.

Geen meisje-meisje

We kwamen een meisje uit de klas tegen en die riep meteen tegen Spiderman: ‘je bent een jongen’. Mijn dochter keek een beetje vertwijfeld naar me en zei later ook dat ze een jongen was. Dat heb ik toch even uit haar hoofd gepraat. Ook heb ik uitgelegd dat mama wel een beetje moest lachen, omdat ze het ook helemaal niet gewend was, dat mooie meisje met spierballen. Waarom vind ik het raar en verwacht ik haar eigenlijk met het nieuwe K3-jurkje aan te komen?

foto: Pim Geerts

Verschillen tussen jongens en meisjes
Onderzoek wijst uit dat er echt wel verschillen zijn tussen jongens en meisjes. Al vanaf de geboorte zijn er verschillen in bijvoorbeeld de hersenen. Kinderen met meer testosteron (meestal jongens) hebben meer ruimtelijk inzicht en zoeken meer naar sensatie. Meisjes willen meer verzorgen en hebben meer met taal. Ik denk dat dit zeker verschillen verklaart, maar dat het ook gaat hoe je er zelf mee omgaat.

Die verschillen hoef je niet te benadrukken

Door te benadrukken dat een meisje lief moet zijn en een jongen stoer, bouwen we een stereotype op. Een pop kopen voor een meisje en een auto voor een jongen, versterkt dit stereotype. En dat is wat we de hele tijd doen: voor een meisjesverjaardag koop je knutselspullen en in de speelgoedwinkel krijgen jongens een stoere afdeling met Lego, actiehelden en waterpistolen. Terwijl mijn zoon juist erg blij wordt van poppen en nog niet snapt wat blauw is. Mijn dochter heeft een prinsessenperiode gehad, maar die was snel over. Nu is Elsa zelfs een stommerd. Het hele Disney-gebeuren en stereotypering schijnt dan ook schadelijk te zijn op de lange termijn. Meisjes kiezen bijvoorbeeld minder snel voor goede technische beroepen en kinderen durven minder zichzelf te zijn. Zonde!

Er zijn mensen die hun kind genderneutraal opvoeden. Dus alleen maar witte kleren, een neutrale naam en het geslacht niet bekendmaken. Dat gaat me te ver en het is ook wat te laat voor een naamsverandering ;-). Maar ik heb me wel voorgenomen er wat meer op te letten en ze lekker zichzelf te laten zijn. Mijn zoontje loopt al vaak met de poppenwagen buiten en m’n dochter is inmiddels verliefd op Cars!

Ons leven zit vol met stereotypes en vooroordelen. Hoe ga ik mijn kindjes hier voor behoeden? Hebben jullie ideeën?

Bronnen:
jmouders.nl
oudersvannu.nl

[ssba]