Alleen buitenspelen en loslaten

Net als mijn moeder vroeger bij mij deed, druk ik Dex voor hij naar buiten gaat altijd nog even op het hart dat hij NIET met vreemde mensen mee mag gaan. Ook niet als ze zeggen dat ze een snoepje hebben, of een puppy, of dat ze papa en mama kennen. Een tijdje terug waren Dex en z’n buurjongetje aan het buitenspelen en ik zag een man die ik niet kende voorbij lopen. Ik hoorde die man roepen, “waar is je moeder?” Dit vond ik een beetje vreemd en ging even kijken of alles in orde was. Dex kwam net al weer voorbij op de fiets en stak z’n duim in de lucht. Ok mooi, alles goed dus.

Gewoon een vriend

Niet veel later fietsen Dex en zijn buurjongen voorbij met hun fietsen aan elkaar vast geknoopt. Toen ik vroeg wie dat dan gedaan had zei Dex: “gewoon een meneer.” Later vroeg ik Dex nog eens welke meneer dat dan was. Dat kon hij me niet vertellen. Ik zei hem dat hij niet zomaar met vreemde mensen mocht praten, waarop hij me vertelde dat het helemaal geen vreemde was, want het was een vriend van z’n buurjongetje. Het zat me niet lekker.

Na wat navragen bleken beide jongens de man niet te kennen. Gelukkig had de persoon in kwestie geen kwaad in de zin (hoewel fietsen van vier en vijfjarige jongetjes aan elkaar knopen ook niet heel veilig is). Maar de jongens waren dus afgestapt en de meneer had dus ruim de tijd gehad die fietsen aan elkaar te knopen. En dat allemaal in een paar minuutjes, voor onze deur, zonder dat ik het in de gaten had.

Alleen buitenspelen is loslaten

Er komt natuurlijk een moment dat ze verder weg willen dan voor de deur. Ze beginnen er nog niet echt over dus laten we het nog maar even zo. Een tijdje terug mocht hij ook al eens een rondje om het huis heen fietsen en kwam maar hij niet terug. Stond hij een straat achter ons boven op kliko’s te dansen. Waarna ik hem natuurlijk streng toesprak, over dat hij beloofd had om alleen een rondje om het huis heen te fietsen en dat hij dan niet zo maar even ergens anders heen mocht gaan. En al helemaal niet boven op kliko’s mocht gaan staan. Waarop hij zei: “maar dat jongetje zei dat het mocht, hij doet dat altijd!”

Uiteindelijk zal ik hem, ondanks deze gebeurtenissen toch echt moeten loslaten. Op avontuur gaan en kattenkwaad uithalen, het hoort erbij. Misschien moet je als moeder soms niet alles willen weten en willen controleren. Ik heb zelf ook genoeg uitgehaald, waarvan ik nu denk: “oh oh als Dex dat maar niet gaat doen!” Hoe lastig het ook is, ik denk dat het onvermijdelijk is. Maar wat mij betreft is loslaten iets, dat wel tot kunst verheven mag worden.

(c) Can Stock Photo