Ik ben óók voor meer kinderopvang

Ook gaat het vaak over de ontwikkeling van kinderen. Dit zorgt altijd voor een leuk gespreksonderwerp, maar ik zie ook heftige discussies online. Zelf ben ik best wel pro kinderopvang. Maar waarom eigenlijk?

Mijn dochter is net naar de basisschool gegaan en dat bevalt goed. Ik mis het kinderdagverblijf wel. Niet alleen je kind vertelt niks meer, ook van de juf hoor je een stuk minder over de dag. Voor mij was de kinderopvang altijd een noodzakelijk kwaad, een plek waar je je kind achterlaat om te gaan werken. Maar de laatste tijd denk ik steeds vaker ‘wat een mooie plek voor de ontwikkeling van je kind’.

Mijn jongste kind zit nog steeds op een ‘grootschalige kinderdagverblijf’. Vooral de leidsters zijn belangrijk, zo blijkt uit het rapport van de SER. Zij zijn dag in dag uit bezig met knutselen, lezen, spelen en verzorgen. Maar achter al deze knutselwerkjes en boekjes zit een hele wereld van pedagogisch beleid, opvoedmethodes en taalontwikkeling. En dat is belangrijk voor de toekomst van onze kinderen. Elke euro die we uitgeven (en dat zijn er helaas nogal veel) is het voor mij dubbel en dwars waard.

Wij zijn ook groot geworden hoor ik je denken? Jazeker! Wij zijn uitgegroeid tot sociale mensen. Maar de tijden zijn veranderd. Onze samenleving draait op samenwerking en contact met anderen, veelal online. Ik denk dat je daardoor wel erg goed offline met andere mensen moet kunnen socialiseren. En dat leer je al als je jong bent: leuk met vriendjes en niet-vriendjes spelen, je eerste ruzies maken en goedmaken. Dus ik snap de overheid wel. Thuis leer je natuurlijk ook veel en veilig.

Maar is het niet juist goed dat we onze kinderen eens uit hun veilige comfort zone halen? Later is de wereld ook niet altijd makkelijk en veilig. Hoe eerder je leert hiermee om te gaan, hoe beter misschien? Ook voor kinderen met een (taal)achterstand is meer kinderopvang belangrijk om zo de achterstand in te halen en met een eerlijke start te beginnen aan hun schoolcarrière.

Toen ik ruim vier jaar geleden zwanger werd had ik geen idee wat ik allemaal moest regelen. Eén van de eerste dingen die ik wel deed was in de buurt kijken naar opvang. Ik koos gemakshalve voor een kinderdagverblijf om de hoek. Uiteraard hadden we een goed gevoel bij de leidsters en de kleinschaligheid van één verticale groep. Maar in de loop der jaren merkte ik ook het nadeel van weinig leeftijdsgenootjes en beperkte uitdaging. Toen de opvang ook nog werd overgenomen door iemand die vergaande bezuinigingen doorvoerde waardoor billen met bruin wc-papier werden afgeveegd – ja ook van de baby’tjes! -, zijn we weggegaan.

Andere nadelen? Volgens mij kunnen we er wel een paar noemen:

• je kind is aan het eind van de dag totaal overprikkeld, strontsacherijnig en moe. Mijn dochter zei altijd ‘op de opvang ben ik lief, thuis ben ik stout’  en dat merkte ik als ze thuis afreageerde :-).
• het is ‘best’ duur: voor sommige mensen gaat het tweede salaris grotendeels naar de opvang en anderen gaan daarom niet of minder werken.
• vul aan…

Laatst had ik een vergadering van ons kinderdagverblijf en vertelden ze over een studiedag voor de pedagogisch medewerkers. Mijn eerste reactie was balen dat ik iets moest gaan regelen voor mijn zoontje die dag. Toen hoorde ik over nieuwe manieren die ze leren om kinderen uit te dagen meer uit zichzelf te halen. Zo simpel, maar je moet het maar weten! En toen dacht ik: hier zijn ze echt bezig met de ontwikkeling van het kind en thuis doe ik maar wat. Ik breng mijn zoontje dus met steeds minder schuldgevoel naar de opvang. Of vind je dat je je kind ‘ beter’  thuis kan laten?

 (c) Can Stock Photo