Moet je alle kinderwensen vervullen?

Met Sinterklaas en Kerstmis in aantocht is de grote vraag bij ouders: wat geef ik mijn kinderen? Je wil blije gezichten, gelukkige kinderen, je wil hun diepste wens vervullen. Maar hoever ga je? Geef je je dochter dat paard dat ze zóóó graag wil hebben, je zoon die elektrische auto of dat spelletje dat eigenlijk voor 18 jaar en ouder is? Zullen ze later verdrietig terugkijken op hun jeugd omdat niet alle wensen vervuld werden? Krijg je dat dan nog als verwijt naar je hoofd geslingerd? Dat wil je toch niet?

paard met strik erom

Ik vroeg laatst mijn kinderen van 20, 22 en 27 naar hun gelukkige jeugdherinneringen en kreeg als antwoord: hutten en zandkastelen bouwen, naar een kinderkamp en nieuwe kinderen leren kennen, knutselen na schooltijd met mama, in groep 8 elke dag lunchen met de vriendengroep bij steeds een andere ouder. Allemaal immateriële dingen.

Over de verdrietige dingen konden ze kort zijn: gebroken arm, zieke vader van vriendje, buitengesloten worden en dode hamster. Geen woord over het spelletje dat mijn zoon niet kreeg voor zijn playstation omdat wij het veel te gewelddadig vonden. En waarover hij veel verdriet had en huilend in bed wenste dat hij andere ouders had die het hem wél gunden…

Ook in mijn jeugd werden mijn vurige wensen vaak niet vervuld, ik mocht bijvoorbeeld van mijn moeder geen Barbie omdat zij een verkeerde indruk van vrouwzijn gaf. Ze “verblijdde” me toen met “Bakken en braden met Barbie”. Alsof dat – een vrouw met schort aan in de keuken – wel een goede indruk geeft!

Verwijt mijn zoon me dat ik hem toen diep ongelukkig heb gemaakt? Nee hoor. Integendeel, hij zegt nu dat hij het waardeert dat wij voet bij stuk hielden en hem het spel niet gaven.

Verwijt ik mijn moeder dat ik geen Barbie kreeg? Nee hoor. Net als mijn zoon ben ik ook loyaal aan mijn moeder: ik vind het achteraf juist grappig en getuigen van karakter dat ze mij Barbie heeft onthouden. Maar toch weer niet zó loyaal dat ik Barbie aan mijn eigen dochter weigerde; ze heeft er door de jaren heen wel tien gekregen!

Hoe voorkom je teleurstellingen of hoe ga je ermee om?
Ga na bij jezelf en bespreek met je partner wat je belangrijke waarden vindt bij het vervullen van wensen. Stel de grootouders daarvan ook op de hoogte!

Vind je dat je één of twee keer per jaar lekker mag uitpakken? Of voldoe je door het jaar heen aan alle wensen? Wil je dat je kind begrijpt dat er een grens zit aan geld uitgeven? Geef je toe omdat je bang bent dat je je kind verdrietig maakt? Allemaal zaken waar je een eigen keuze in kan maken. Maar weet dat, als je niet alle wensen onmiddellijk vervult, je kind leert om met teleurstellingen om te gaan. Dat het de waarde van geld leert, en ook dat alleen maar ontvangen op den duur niet gelukkig maakt.

Bespreek met je kind waarom je bepaalde wensen niet kan vervullen. Dat kan een financiële reden hebben (te duur), een praktische (geen landje voor een paard), een morele (geweldsspelletjes willen we niet).

Kleine kinderen maken vaak een heel lange lijst met dure en goedkope wensen, dan kan je makkelijk kiezen. Een onverwacht cadeautje waar je kind niet zelf aan heeft gedacht, kan ook nog een leuke verrassing zijn.

Vraag oudere kinderen om een realistisch verlanglijstje te maken, ze kunnen eventueel de prijs erbij zetten, dan hebben ze meteen in de gaten wat iets kost. (Wat kost een paard bijvoorbeeld?)

Laat ze cadeaus van met verschillende prijskaartjes op hun lijst zetten, zodat je een keuze hebt. Stem met alle cadeaugevers (dus ook met de grootouders) af wie wat geeft (stel je voor dat opa met het paard komt aanzetten!) .

En vraag bijvoorbeeld of ze er in ieder geval een boek op zetten, een gezelschapsspelletje, of een kledingstuk.

Hou daarbij dus in je achterhoofd dat kinderen heel teleurgesteld kunnen zijn als hun wens niet uitkomt maar dat ze, als ze er overheen zijn, waardering zullen hebben voor het feit dat je standvastig bent, en overtuigingen hebt, en met reden iets niet wil. Dat ze zien dat je een keuze maakt met liefde en overtuiging.

Neem dat als leidraad als je cadeautjes gaat kopen!

[ssba]
Posted in: Opvoeden

Auteur:

Charlotte Borggreve is naast moeder van drie ook orthopedagoge en kinder- en jongerencoach en heeft een eigen praktijk in Amsterdam Centrum.