Sporten is voor mij meer dan bewegen, heb ik ontdekt..

Inmiddels is het alweer 6 maanden later na mijn blog ‘Ik beken. Ik haat sporten!‘. Ik val maar meteen met de deur in huis. Ik vind er nog steeds écht geen bal aan. Maar.. ik doe het wel braaf.  Van 1x sporten in de week en dan de hele avond kapot op de bank liggen naar 2x in de week personal training en 1-2 keer in de week fitness-zwemmen in ons lokale zwembad. OMG, ik word nog sportief…

Haha, dat niet, maar er zijn toch wel echt wat mijlpaaltjes te benoemen. Zo heb ik tijdens onze meivakantie de prachtige wandelroute ’24 stops’ bij de VITRA campus gewandeld. Even off topic: de campus en de wandelroute zijn overigens allebei een aanrader als je van design en mooie natuur houdt. Dus ga je op vakantie naar Zuid-Duitsland, Zwitserland of Italië? Zeker de moeite waarde voor een tussenstop!

Weer terugkomend op de wandelroute. We zijn nu ook weer terug gewandeld naar het startpunt. Een jaar geleden had ik dat niet gedaan. Als we überhaupt hadden gelopen, hadden we terug zeker de bus teruggenomen.

Ook hebben we tijdens onze vakantie bij het Gardameer veel gewandeld/geklommen in de bergen. Dat was af en toe zwaar, heel zwaar. Ik was soms net zo paars als mijn t-shirt. Maar again, I dit it! Tijdens het zwemmen kan ik inmiddels al bijna 2 banen achter elkaar borstcrawlen en 50 banen zwemmen (in een 25 meter bad). I did it!

Sporten is meer dan bewegen

Dat sporten meer is dan alleen bewegen, ervaar ik ook. Ook mentaal kom ik mezelf tegen. Met mijn continue streven naar dingen goed kunnen én willen doen loop ik (ook) tijdens het sporten regelmatig een deukje in mijn ego op. Of deukje? Zeg maar gerust dat mijn ego af en toe total loss op de grond ligt. Ik vind het heel lastig om te ervaren dat ik dingen fysiek niet kan. Geen wonder, wanneer je zoveel te zwaar bent en jaren niks aan sport hebt gedaan. Maar mijn hoofd en hart praten duidelijk een andere taal. Ik snap het rationeel wel, maar kan het slecht (emotioneel) accepteren.

Op die momenten ben ik streng voor mezelf, teleurgesteld in mezelf, boos op mezelf dat ik het zover heb laten komen. En ik zak dan in een soort ‘ik-ben-boos-op-mezelf’-bui. Waar ik soms ook lastig uit kan komen. Zo’n soort kringetje waar je hoofd dan in blijft hangen/draaien. En dat tijdens het sporten… Tim, mijn personal trainer, heeft inmiddels aardig door hoe ik in elkaar steek en probeert me dan uit zo’n bui te krijgen. Dat lukt de ene keer wel en de andere keer helaas niet. Ik ben en blijf eigenwijs.

Wil het vooral zelf doen. Ik ben degene die hier doorheen moet. Wil blijven ervaren dat ik het kan. Ik wil zelf zorgen dat ik uit die ‘boze’ bui kom en ga genieten van de succesjes die ik nu behaal.

Stapje voor stapje fitter

Klinkt zo misschien wat negatief, maar ik besef terdege dat ik vooruitgang boek. Ik word fitter en ook verlies ik (heeeel) langzaam kilo’s. Niet door te lijnen, maar door gezonder te eten. Door keuzes te maken. Door af en toe dat glas wijn (of twee 😉 te nemen in plaats van mezelf alles te ontzeggen in een crashdieet en daarna weer door te slaan. Tim en ik hebben aan het begin van onze samenwerking afgesproken dat dit traject minimaal twee jaar duurt als ik het resultaat wil bereiken dat ik in mijn hoofd heb. Het eerste half jaar zit er nu dus op.

Qua kilo’s loop ik achter met wat ik in mijn hoofd had. Maar vergelijk ik nu een foto van mezelf met een foto van een half jaar geleden dan zie ik iemand die beter in haar vel zit. Die blijer is. Die tijdens de vakantie deze foto naar Tim stuurde met de tekst dat ik gewoon 11 kilometer had gewandeld met vrij veel hoogteverschil. Dat het eigenlijk ook nog prima ging. Dat het voor mij weer als een soort mijlpaal voelde. Hoeveel ik genoten had van de wandeling en het besef dat ik dit ook kan!

En die vervolgens deze foto (in een niet flatteus hemdje en broek) gewoon hier durf te posten. Omdat ik  heel trots op mezelf ben. Omdat ik echt bijna ontroerd kan worden van mijn eigen dikke triomfantelijke smile. I did it!

Trots omdat ik voor mezelf kies. Trots omdat ik het op deze manier doe. Deze manier kies om fitter, gezonder en slanker te worden. Een manier die niet de makkelijkste weg is. Dat ik durf te werken aan mezelf en ook nog resultaat zie. En ja, deze weg gaat nou eenmaal langzamer dan andere wegen..

Hoofd omhoog, genieten van wat er al is en we doorstomen strompelen. Geduld en liever voor mezelf zijn staan nog op mijn verlanglijstje…

Keep you posted!

xx Nicole

[ssba]