Een dubbel logeerpartijtje #autisme 81

We hadden het afgelopen weekend een mijlpaal. Er waren twee  vriendjes te logeren bij ons thuis. De kinderen hebben wel eens eerder een logé gehad, maar nooit twee tegelijk.

Linda zat in de kleuterklas een jaar samen met een jongetje. Dit is twee jaar later nog steeds dikke mik. Nu zit ze met zijn zusje in de klas, dus dat is extra gezellig. Als ze bij ons komen spelen, doet Daniël altijd heerlijk mee. En Daniël vindt deze kinderen zo aardig, dat hij zelf een keer gevraagd had of hij met Linda mee mocht om bij hen te komen spelen.

Nieuw ritueel

Daniël vindt het spelen met deze kinderen zo leuk, dat hij een nieuw soort ritueel heeft voor als de kinderen worden opgehaald door hun moeder. Daniël doet de deur op een kiertje open, roept “ze zijn er niet! Ga maar weer naar huis!” en slaat vervolgens de deur weer dicht, met moeders nog op de stoep… Daarna doe ik wel de deur voor haar open, uiteraard. Na een half uur koffie drinken, kunnen de kinderen het met pijn in hun hart aan om toch maar met hun moeder naar huis te gaan.

Toch weer stress

Vorige week woensdag waren broer en zus weer gezellig spelen. Linda vindt het heel leuk als mensen komen logeren, dus had ze het plan opgevat dat de vriendjes dus maar allebei zouden komen logeren. Wel, op woensdag gaat dat niet, maar misschien kan het wel in het weekend? Zo gezegd, zo gedaan. De familie kwam zaterdagmiddag lunchen en op een gegeven moment gingen de ouders weg en waren wij thuis met vier kinderen.

Dit was natuurlijk woensdag al besproken, dus Daniël had een paar dagen de tijd om zich hier druk over te maken. En welja, vanaf donderdagavond had meneer oorpijn. Als Daniël (te) erge stress heeft, krijgt hij oorpijn. Wij gingen de afgelopen jaren steeds naar de huisarts met een kermend kind. En iedere keer konden we retour met de opmerking “het is inderdaad een beetje rood, maar ik kan er geen ontsteking van maken”. Tot het op een gegeven moment opviel dat hij consequent de dag voor de vakantie oorpijn heeft  (die geen oorontsteking is)… Sommige kinderen krijgen buikpijn, Daniël krijgt oorpijn. Er waren nog een paar andere veranderingen, dus nu liep het emmertje dus even over. (Ik heb vrijdagochtend dus ook naar school gebeld dat Daniël toch echt geen oorontsteking had en we niet naar de dokter hoefden te gaan. Gelukkig had hij op school teveel afleiding om oorpijn te hebben.)

Dubbel logeerpartijtje een succes!

Het logeren was erg leuk. Daniël heeft heerlijk Ticket to Ride gespeeld met de broer, terwijl Linda en het zusje met de draken speelden. Of ze speelden in een andere configuratie, of met de Lego, ik heb het niet helemaal bijgehouden. Ik zat met een kopje koffie lekker een boekje te lezen, te genieten van de harmonieuze kindergeluiden die rondgingen in het huis.

En de kinderen hebben in die anderhalve dag helemaal geen ruzie gemaakt. Ja, soms was echt even zoeken naar welk spel ze zullen gaan doen, en het sporadische broer-zus-gekibbel hoort er gewoon bij. Daniël heeft de hele tijd heerlijk met de kinderen gespeeld en heeft daar volgens mij enorm van genoten. Nadat de vriendjes zondagmiddag opgehaald waren, heeft hij natuurlijk wel zijn rust gepakt, maar ook in de rest van de middag is hij niet extra onrustig geweest. Dat doet mij vermoeden dat hij echt een ontspannen weekend heeft gehad. En dat vind ik heel erg fijn voor hem. Het was natuurlijk best druk, zo met vier kinderen, en hij vond het geweldig. En ik dus ook.

Daniëlle schrijft al meer dan een jaar voor ons over haar leven met een zoon met autisme. Benieuwd naar haar andere artikelen? Je vindt ze hier.

visual: Sclera

[ssba]