Hoe bepaalt een kind wat zijn of haar lievelingsknuffel wordt?

Iedereen heeft er wel eentje. Een knuffel. Zo’n beest, een pluchen ding, een lap. Iets wat je troost en steun geeft, een knuffel die over je waakt als je slaapt. Maar hoe bepaalt een kind nu eigenlijk wat zijn of haar lievelingsknuffel wordt?

Ik had vroeger zelf ook een vaste knuffel. Een grijs konijn. Niet lekker zacht en buigbaar. Wel met harde ogen en een brandplek op het oor (want te dicht bij de lamp gezeten). Maar ook een knuffel die zichtbare gebruikssporen heeft. Ze heet, heel toepasselijk, Nijntje! Nijntje is ooit met mij mee verhuisd toen ik het ouderlijk huis uit ging. Ze heeft jarenlang op de verwarming gestaan. Inmiddels ligt ze weer bij mij in bed. Heel handig zo’n knuffel onder je kussen, lig je lekker net iets hoger.

Mijn kinderen hebben ook knuffels. Toen ze nog baby waren dacht ik: ‘Hoe bepaalt een kind wat zijn of haar lievelingsknuffel wordt?’ Ik wilde wel graag dat ze een lekkere, zachte, knuffelbare knuffel kregen. Knuffels zat gekregen met de geboorte en in de jaren daarna. Toch lag hun bed niet vol met knuffels. De knuffels stonden, op de plank of zaten verderop in de kamer in een bak.

Lievelingsknuffel

Toen had ik bedacht dat de safariknuffels wel leuk waren. Een aap, een zebra en een giraffe. Daarbij nog een lekker tutteldoekje. En zo kreeg Stijn: Giraffe en knuffel. Daan: Aap en knuffel en Pim: Zebra en schaapie. Gewoon standaard bij hen in bed zetten en zo ontstaat een lievelingsknuffel. Of in hun geval; twee!

Voordat ik het goed en wel doorhad waren ze gehecht aan deze knuffels. We hebben wel de afspraak dat de knuffels horen bij het bed/slapen gaan. Bij hoge uitzondering mogen ze een keer beneden op de bank, alleen bij het ziek zijn. Gelukkig zijn ze met hoge uitzondering ziek. 😉
De knuffels gaan dus niet mee op visite of boodschappen doen. Vanwege het hechtingsproces heb ik toch maar een reservesetje gekocht. De knuffels gaan met enige regelmaat in de was. Ze zijn dus net zo gehecht aan het setje in hun bed, als het reservesetje in hun kast.

Knuffel kwijt

Knuffels, geweldig! De steun en troost die kinderen er van krijgen is prachtig. Ze zorgen ervoor dat ze lekker veilig kunt slapen. Toch zorgen dezelfde knuffels er ook voor dat onze jongens middenin de nacht schreeuwend wakker worden omdat ze de knuffels kwijt zijn. En wij worden dus ook wakker gemaakt. Het maakt niet uit of er één of twee knuffels kwijt zijn, we moeten op zoek. Net zo lang totdat ze weer teruggevonden zijn. We hebben wel periodes gehad dat het elke nacht raak was! En nee, wij hebben geen kinderen die tegelijkertijd wakker worden. Die van ons wisselen elkaar keurig af zodat wij steeds tussenpozen van 2 uur slaap hebben.

Een vriendin van mij vertelde me ooit dat zij haar kinderen geen knuffel geeft. Dan kun je hem ook niet kwijtraken. Ik vind het écht dé oplossing!! Dus aanstaande ouders in spé, knoop deze tip goed in je oren. Ik hoop dat jou dan een hoop slapeloze nachten bespaard zullen blijven.

 

Moniek Duijster – te Beest Moniek (32) is getrouwd met Gerben en trotse moeder van de drieling Stijn, Daan en Pim. Geloof het of niet maar haar geluksgetal is 3! Nu de jongens naar de basisschool gaan, heeft ze meer ‘vrije tijd’. Tijd om creatief bezig te zijn, gezellig samen te zijn met vrienden en familie, te lezen of eens een begin te maken om alle verhalen op papier te  gaan zetten. Al het goede komt in drievoud!

[ssba]