Magische stokjes

“Mama, mag ik vanavond weer hart en zacht eten?” Ik glimlach: “Je bedoelt hartig en zoet…”. “Met stokjes, mama”. Het grappige van kinderen is dat ze niet snel iets vergeten. Tenminste, iets dat ze leuk vinden of lekker. Hoewel wij gezegend zijn met een meisje dat groene groente lust incluis spruitjes, lukt het ons niet dagelijks om haar de aanbevolen hoeveelheid groente te laten eten. Wij koken één pot thuis en hierin zitten weleens iets te exotische groente of kruiden. Een ander potje koken vind ik gedoe en eerlijk gezegd is het ook tegen mijn principes. Je kunt niet jong genoeg je smaak ontwikkelen. Om het hongerige buikje voor het slapen gaan te voorkomen, probeer ik de kinderportie op zo’n moment te downgraden. 

Alleen het oog wil ook wat. Die droge aardappel en simpele gehaktbal wekken nou niet bepaald de eetlust op. Daarom doe ik mijn best om de vereenvoudigde portie appetijtelijk te presenteren. Als geheim wapen, zet ik de trukendoos-la in, die uitpuilt van prikkers, stokjes en servetten in diverse kleuren en maten. De stokjes zijn de laatste weken helemaal hot. Dus vandaag niet al te veel toeters en bellen, want het worden de grote satéprikkers. Wij eten aardappelsalade in de schil en Spaanse gehaktballetjes en zij eet aardappel naturel met gehaktballetjes en paprika op een stokje. Wij genieten van een aardbeien-smoothie en zij eet marshmallows met aardbeien op een stokje. 

De stokjes hebben een magische werking. De portie is overzichtelijk en het blijkt spannend om de geregen items er zelf af te peuzelen. Er heerst wel een regel: eerst hartig en dan pas zoet. Dat heeft onze dochter toch maar weer mooi onthouden. 

De stokjes werken ook heel goed met tomaatjes, broccoli, mozzarella, grote pastaschelpen en worstjes. 

[ssba]