By 6 januari 2016 0 Comments Read More →

Stiekem snoepen, doe jij het ook?

Als ouder leer je je kinderen natuurlijk dat gezond eten heel belangrijk is en dat je vooral niet te veel moet snoepen. Een regel waar we allemaal naar streven. Het valt niet mee, zeker niet met alle feestdagen in het vooruitzicht.

Het lijkt soms wel of er elke week wel een feestdag is. Is er geen verjaardag (nou vooruit, omdat het een verjaardag is) of een suikertante die langs komt en speciaal een lekker zakje snoep heeft meegenomen voor haar lieve neefje (ok, zo vaak ziet ze hem toch ook niet?)  Op de “normale” dagen proberen we ze dan ook zo min mogelijk te laten snoepen. Gelukkig worden ze bij ons ook nog best blij van een appel of cherry tomaatjes.

stiekem snoepen

Het goede voorbeeld

We weten het zo goed te vertellen aan onze kinderen, maar je er vervolgens zelf aan houden is nog zo makkelijk niet. We proberen er op te letten om niet te veel te snoepen en al helemaal niet in het bijzijn van onze kids. Want hoe oneerlijk is het als papa en mama wel een snoepje of koekje mogen en zij niet.

Ik kan me mijn eigen verontwaardiging als kind nog herinneren als ik ’s avonds uit bed kwam omdat ik naar de wc moest en dan mijn moeder in de keuken aantrof met een bakje chips of een kopje thee met een koekje. “Zo oneerlijk, ik wil dat ook mama!” Waarop mijn moeder dan op strenge toon zei: “Manja, doe nou niet alsof jij nooit wat krijgt, je komt heus niets te kort hoor!”

Stiekem snoepen

Het is maar goed dat ze niet alles doorhebben. Ik kan me soms overdag maar moeilijk inhouden. Zeker met die overheerlijke pepernoten van de laatste tijd, moet ik toegeven dat ik soms de keuken insluip om toch even snel iets in m’n mond te proppen. Als Dex me dan vervolgens iets vraagt, probeer zo onopvallend mogelijk met volle mond te antwoorden: “jaaa (nomnomnom) lieverd?” Om je kapot te schamen eigenlijk.

Zo had ik de koekjes uit de trommel er in een week tijd al drie keer opnieuw gekocht en erin gedaan en die zakken chips gaan er in de avond ook aardig doorheen. Tegenwoordig als ik onze zoon ‘s ochtends op verontwaardigde toon hoor vragen: “mamaaaa, wat-heeft-er-in-DIT-bakje-gezeeeeeten?” Dan zeg ik: “Dex, jij hoeft niet alles te weten.” “Zeker chipjes he?” zegt hij dan. “Hebben jullie dan wel wat voor mij overgelaten???” Ik: “Dex, doe nou niet of jij nooit wat krijgt, (….)” Juist ja, déjà vu.

[ssba]
Posted in: Opvoeden, Lifestyle

Auteur:

Manja is 32 jaar oud, grafisch vormgever en vooral ook moeder van twee heel eigenwijze kinderen: zoontje Dex (2011) en dochtertje Puck (2015). Klik op Manja's naam hierboven voor meer informatie over haar.