Leggen we niet veel te veel druk op onze kinderen?

Tegenwoordig worden kinderen al vanaf de crèche bestudeerd en vanaf de kleuterschool getest. Sommige ouders sturen hun kinderen in groep 7 en 8 naar bijles om hogere CITO scores te krijgen. Zodat ze naar havo, vwo of gymnasium kunnen. Daarna moet er nog een vervolgopleiding minstens op HBO niveau volgen. Is dat belangrijk?

Ja en nee. Met een papiertje van een HBO of universiteit heb je vaak meer kans op een goede baan en op een bijbehorend goed salaris. Maar met creativiteit en ondernemingszin kan je ook ver komen in onze maatschappij. En wanneer ben je het gelukkigst? Als CEO van een groot bedrijf of als kunstenaar in je eigen atelier? Dat hangt van veel zaken af. Ook van dingen die helemaal niets met werk of opleiding te maken hebben.

Scholen worden afgerekend op prestaties

Scholen worden steeds meer afgerekend op de prestaties van hun leerlingen. In de peuter- en kleuteropvang ligt de nadruk op het opsporen van leerachterstanden. Je ziet ook dat hoe groter de maatschappelijke druk wordt op presteren, hoe meer diagnoses als ADHD, dyslexie of hoogbegaafdheid er worden gesteld. Daarmee kunnen tegenvallende prestaties verklaard worden. Een diagnose voor je kind kan lonend zijn. Je kind heeft ‘recht’ op hulp en voorzieningen. En sommige ouders slaken een zucht van verlichting, want het is immers niet hun ‘schuld’ dat hun kind minder goed presteert.

Als we als maatschappij vinden dat kinderen die hoge schoolresultaten halen, maatschappelijk geslaagd zijn, zullen ouders zoeken naar een diagnose of hun kind van alles aanbieden om maar te slagen. Met oefenen voor de CITO toets, met bijlessen, privéscholen et cetera. Natuurlijk is het geen probleem om je kind een handje te helpen of steun te bieden. En het kan ook een heleboel gezeur thuis schelen als jij niet achter het huiswerk maken of oefenen hoeft aan te gaan.

Focus niet alleen op cognitie

Maar focus je niet alleen op de cognitieve ontwikkeling van je kind. Kijk ook naar hoe hij/zij zich sociaal-emotioneel ontwikkelt. Is mijn kind gelukkig? Zit het goed in zijn vel? Speelt het leuk, samen of alleen? Heeft het vrienden, wordt het voor verjaardagen uitgenodigd? Is het gelukkig op én met zichzelf?

Op de basisschool en middelbare school is het belangrijk om kinderen naast de cognitieve vaardigheden ook te leren om samen te werken, respect voor elkaar te krijgen en inzicht te krijgen in uitdagend gedrag. Hoe je het beste communiceert, welke verantwoordelijkheden je hebt of moet ontwikkelen, hoe je discipline aanleert en empathie en nog meer sociaal-emotionele vaardigheden. Praat thuis over die dingen, geef zelf het goede voorbeeld en leer je kinderen je normen en waarden.

Scholen worden afgerekend op prestaties en ouders sturen hun kids op bijles voor betere CITO-scores. Leggen we als ouders niet teveel druk op onze kinderen? Hoe belangrijk zijn cognitieve prestaties? Lees de blog van kindercoach Charlotte hierover.

Nederland een prestatiegerichte maatschappij?

Is Nederland echt zo’n prestatiegerichte maatschappij aan het worden? Moeten we ons ernstig zorgen maken? Gaan we de Amerikaanse kant op waar ouders soms twee banen hebben om hun kind maar naar een goede school te laten gaan? Waar er een explosie is van kinderen met ADHD? Of waar kinderen al op jonge leeftijd een burn-out hebben?

In Nederland lees je ook over kinderen en jongeren die erg onder druk staan, maar toch horen onze kinderen nog steeds bij de gelukkigste van de wereld. Dat betekent dat er vergeleken met Amerika in Nederland minder hoge eisen aan kinderen worden gesteld op school en thuis, dat kinderen minder onder toezicht staan (ze gaan vaak zelf op de fiets naar school en spelen gewoon buiten) en dat ouders meer tijd met hun kinderen doorbrengen.

Leggen we teveel druk op onze kinderen?

Er komen steeds meer (al of niet door ouders opgerichte) scholen waarbij het kind veel meer gevolgd wordt in wat het op dat moment wil leren, waar het aan toe is. Scholen die je kind niet voortdurend testen, die niet alleen gefocust zijn op zijn cognitieve ontwikkeling. Kleine, persoonlijke scholen die meer een gemeenschap vormen en waar de kinderen voor elkaar zorgen en opkomen. Dus je hebt als ouder en kind steeds meer de keuze. Ga ik mee in de prestatiedrift of kijk ik naar wat mijn kind gelukkig maakt?

Gaan we mee met de tijgermoeder die vindt dat we veel te weinig eisen aan onze kinderen stellen of met de luie ouder die zegt: opvoeden is je kind zijn gang te laten gaan?

 

[ssba]

Comments are closed.

Posted in: Opvoeden

Auteur:

Charlotte Borggreve is naast moeder van drie ook orthopedagoge en kinder- en jongerencoach en heeft een eigen praktijk in Amsterdam Centrum.